Tebliğname No : 6 - 2011/59900MAHKEMESİ : İnegöl 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/06/2005- 17/06/2005NUMARASI : 2003/323 (E) ve 2003/783 (K)-(2005/159, 160, 151 müt.)Suç : HırsızlıkYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.02.2011 günlü kenar yazısı ile Daireye gönderilerek, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Hükümlüler R.. G.., R.. S.. ve Y.. K.. lehine Yasanın belirlenmesi için ayrı ayrı duruşma açılmadan verilen 17.06.2005 ve 03.06.2005 tarihli ek kararların kanun yolu anlatımının yanıltıcı nitelikte olduğu anlaşılmakla, öğrenme tarihi itibari ile süresinde olan temyiz taleplerinin ayrı ayrı incelenmesinde;Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.12.2005 tarih, 2005/3-162-173 ve 11.07.2006 tarih, 2006/5-182/182 sayılı kararlarında; sonraki yasa ile suçun unsurlarının veya özel hallerinin değiştirilmesi, cezanın tayin ve takdiri ile artırım ve indirim oranlarının belirlenmesi, seçimlik cezalardan birinin tercihi ve seçenek yaptırımların ya da cezanın kişiselleştirilmesini gerektiren hallerde lehe Yasanın belirlenmesi amacıyla verilen uyarlama kararlarının duruşma açılarak verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,2- Çalınan bir kısım eşyaların iadesini sağlayan hükümlüler hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168/4.maddesi uyarınca yakınana kısmi iadeye rızası sorulup sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,3-5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, hükümlüler yararına önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, dosya içeriğine göre hükümlülerin eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1-son, 59.maddelerine göre, 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 143, 168/4 (koşulları oluşması halinde), 53, 116/1-4, 119/1-c, 151, 53. maddeleriyle değerlendirme ve uygulama yapılarak mala zarar vermek suçu bakımından 5271 sayılı CMUK’nun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma girişiminde bulunulduktan sonra her iki yasanın ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması suretiyle lehe yasanın saptanması gerekirken yazılı biçimde eksik ve denetime olanak vermeyecek şekilde uygulama yapılması,Bozmayı gerektirmiş, hükümlüler R.. G.., R.. S.., Y.. K..'nın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında hükümlü lehine uygulamaların kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 25.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.