Esas No : 2014/8125Karar No : 2014/12888Tebliğname No : Kanun Yararına Bozma-2014/1465446136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar Hakkındaki Kanuna muhalefet, silahla gasp ve memura silahla mukavemet suçlarından sanık S.. Ö..’in, 6136 sayılı Kanun'un 13/1, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 497/1, 258/2, 31, 33, 81. maddeleri gereğince her suç için ayrı ayrı olmak üzere 11 ay 20 gün hapis ve 337.149,000 Türk lirası ağır para cezası, 12 yıl 20 ay 16 gün ağır hapis cezası ve 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin BAKIRKÖY 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/11/2004 tarihli ve 2003/252 esas, 2004/322 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip infazı sırasında, Türk Ceza Kanunu hükümleri gereğince uyarlama yapılması amacıyla karar verilmesi talebi üzerine sanığın 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan 10 ay hapis, 285 Türk lirası adli para cezası, yağma suçundan 4 yıl 2 ay hapis ve memura mukavemet suçundan 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve sanığın mükerrir olduğundan bu cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ilişkin aynı Mahkemenin 01/11/2005 tarihli ve 2003/352 esas, 2004/322 sayılı ek kararını karşı Adalet Bakanlığının 16/04/2014 gün ve 2014/7732/26751 sayılı kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02/05/2014 gün ve KYB/2014/146544 sayılı ihbar yazısı ile infaz dosyası tarihinde 14/05/2014 Dairemize gönderilmekle incelendi:Anılan Yazıda;(Dosya kapsamına göre;1- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun tekerrüre ilişkin farklı düzenlemeler içerdikleri cihetle, somut olayda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu kapsamında daha önceden tekerrüre ilişkin hükümlerin uygulanmadığı, hükümlü hakkında uyarlama kararında mahkemece suç tarihinde yürürlükte olmayan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi gereğince sanık hakkında hükmedilen cezalarda tekerrür hükümlerinin uygulanmamasına karar verilemeyeceği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde,2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27/12/2005 tarihli ve 2005/3-162-173 sayılı kararma nazaran, lehe kanunun tespit edilip, uygulanması, herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, delil toplanmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa yada cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin bir hükmün uygulanması imkanı sonraki kanun ile doğmuşsa, hükümde değişiklik yargılamasının duruşmalı, yapılmasının zorunlu olduğu gözetilmeden, dosya üzerinden karar verilmesinde, isabet görülmemiş olduğundan bahisle 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması) Dairemizden istenilmiştir.TÜ R K M İ L L E T İ A D I N A Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden kabulü ile Bakırköy 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.11.2005 gün, 2003/252 Esas ve 2004/322 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı CMK'nın 309.maddesi gereğince BOZULMASINA, yerel Mahkemece kanun yararına bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere dosyanın mahalline gönderilmesine, 23.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.