Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 7.11.2013 günlü kenar yazısı ile Daireye gönderilerek, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;Hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre; 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesiyle değişik 1412 sayılı CMUK’nın 305/1.maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından sanıklar Ö.. K.. ve G.. S.. savunmanlarının temyiz isteklerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 317.maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;Kasıtlı suçtan hükümlülükleri bulunan sanık G.. S.. hakkında, 5271 sayılı CMK’nın 231.maddesinin uygulama olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY’nın 493/1-son maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, hırsızlık suçunun, birden fazla kişi tarafından birlikte yakınana ait iş yerine girmek suretiyle işlenmiş olması nedeniyle; eylemin 5237 sayılı Yasanın 142/1-b maddesinde belirtilen hırsızlık suçunun yanı sıra anılan Yasanın 116/2-4, 119/1-c maddelerinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunu da oluşturduğu gözetilmeden bu konuda değerlendirme yapılmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1- 5237 sayılı TCY'nın 50.maddesinin 1.fıkrasının (d) bendindeki düzenlemenin, “...belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanmayı” öngördüğü, kütüphanede kitap okumanın “bir şeyi yapma” niteliğinde olup “bir etkinliği yapmaktan yasaklanma” olarak kabul edilemeyeceği gibi uygulanmasına karar verilen tedbirin aynı fıkranın (c) bendinde öngörülen “...bir meslek veya sanat edinmeyi sağlamak amacıyla, gerektiğinde barınma imkanı da bulunan bir eğitim kurumuna devam etme” tedbiri kapsamında da değerlendirilemeyeceği gözetilmeden, sanık G.. S.. hakkında belirlenen kısa süreli özgürlüğü bağlayıcı hapis cezasının, 5237 sayılı TCY'nın 50.maddesi gereğince “ceza süresince haftada bir gün iki saat süre ile en yakın kütüphanede kitap okuma” seçenek yaptırımına çevrilmesi,2-Sanık Ö.. K.. hakkında 5237 sayılı TCY’nın 53. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmemesi,3-Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “müteselsilen” alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması, 4-Suçun niteliği, cezanın türü ve süresine göre; hükümden sonra yürürlüğe giren vaki değişiklikler karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 231.maddesi gereğince sanık Ö.. K..'ın hukuki durumunun değerlendirilmesi zorunluluğu,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Ö.. K.. ve G.. S.. savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle kısmen istem gibi BOZULMASINA, 09.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.