Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 12838 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22186 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılmaHÜKÜM : MahkumiyetYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/11/2011 günlü kenar yazısı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Hükümlüler ... ve ... hakkında, yağma ve kişi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelemesinde; ... 6. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 28.11.2006 tarih, 2002/505-203/133 esas ve karar sayılı kararı ile savunmanın temyiz dilekçesinin, bilgisi dışında atanan savunmanın temyizini kabul edip etmediğinin bildirilmesi ihtarıyla hükümlülere tebliğ edildiği, hükümlüler ... ve ...'ın kararı temyiz etmediği, atanan savunmanın temyizini kabul ettiğine dair herhangi bir irade beyanının da bulunmadığının anlaşılması karşısında; atanan savunmanın kararı temyiz etme hakkı bulunmadığından isteminin 5320 sayılı Yasanın ...maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, II-Hükümlüler... ve .... hakkında, yağma ve kişi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelemesine gelince; Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak hükümlülerin 5237 sayılı TCY’nın 53/1. maddesinin (c) bendinde yazılıhaklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, hükümlüler ... ve ...savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan,hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın ...maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden 5237 sayılı TCY’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkartılması ve “hükümlünün 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a),(b),(c),(d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına,” cümlelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.