Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11992 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 19743 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2011/376696MAHKEMESİ : Erbaa Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 11/07/2011NUMARASI : 1990/263 (E) ve 1990/263 (K)Suç : HırsızlıkYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Hükümlünün 11.07.2011 tarihli uyarlama kararına yönelik verdiği 15.07.2011 tarihli dilekçesinin temyiz istemi niteliğinde olduğu ve Mahkemenin hükümlünün dilekçesini itiraz niteliğinde kabul ederek verdiği 11.10.2011 tarihli itirazın reddine dair karar yok hükmünde kabul edilerek ve 11.07.2011 tarihli karara yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde:Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, diğer temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.Ancak;1-5252 sayılı Yasanın 9/3.maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, 5237 sayılı Yasaya göre hırsızlık suçunu oluşturan eylem nedeniyle verilecek temel cezanın üst sınırdan belirlenmesi, 765 sayılı Yasada bu tür eylemlerde ağırlaştırıcı neden olmayan “gece” kavramının 5237 sayılı Yasanın 143.maddesine göre cezayı artırıcı neden olmasının ve Mahkemece eylemin gece sayılan zaman diliminde işlendiği kabul edildiğinden (asıl dosya bulunmadığından bu husus denetlenememiştir.) artırım oranının saptanması amacıyla ve 168/1.maddesi uyarınca indirim sırasında bireyselleştirmenin yapılması için duruşma açılmasının zorunlu bulunduğu gözetilmeden, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,2-Mahkemece gerekçe bölümünde 5237 sayılı TCY'nın 58.maddesinin uygulanacağından söz edilmiş ise de; anılan Yasanın 7/3.maddesinin açık hükmü karşısında, suç tarihine göre aynı Yasanın 58.maddesinin 6. ve 7. fıkralarında düzenlenen mükerrirlere ilişkin infaz hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,3- Mahkemece gerekçe bölümünde; hükümlülüğün yasal sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCY'nın 53.maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,4-Denetime olanak sağlanması bakımından 1990/263-1992/254 sayılı dosyanın aslı veya onaylı örneğinin eklenmesi gerekliliğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, hükümlü L.. K..'ün temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 12.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.