Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11567 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 4073 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2012/6575MAHKEMESİ : Ağrı 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 23/06/2005NUMARASI : 2001/90 (E) ve 2001/611 (K)Suç : HırsızlıkYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.01.2012 tarihli kenar yazısı ile Dairemize gönderilerek başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.12.2005 tarih, 2005/3-162-173 ve 11.07.2006 tarih, 2006/5-182/182 sayılı kararları ve Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre: sonraki yasa ile suçun unsurlarının veya özel hallerinin değiştirilmesi, cezanın tayin ve takdiri ile artırım ve indirim oranlarının belirlenmesi, seçimlik cezalardan birinin tercihi ve seçenek yaptırımların ya da cezanın kişiselleştirilmesini gerektiren hallerde duruşma açılarak karar verilmesi gerekir.İnceleme konusu karara gelince;1-5237 sayılı TCY.nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY.nın 492/1. maddesinde tanımlanan suçun öğelerinin farklı olduğu, sanığın yanındaki arkadaşı ile birlikte olay günü gece vakti yakınanın evinin yerden yüksekliği 1,5 metre olan penceresinin muhkem olmayan camını kırarak hırsızlık yapan hükümlünün eyleminin, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 143/1. maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasanın 116/1-4,119/1-c;151/1.maddesine uyan geceleyin konut dokunulmazlığını bozmak ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu gözetilmeden bu konuda değerlendirme yapılmaması,2-Hükümlünün eylemine uyan 765 sayılı TCK'nın 492/1, 522/1, 59/2, 81/3. maddeleriyle, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b, 143/1, 62, 53; 116/1-4, 119/1-c, 53; 151/1, 53. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, lehe yasanın uygulama sırasında belirlenmesinde zorunluluk bulunması,3-5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, 5237 sayılı Yasaya göre hırsızlık,konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını oluşturan eylemleri nedeniyle 5237 sayılı Yasanın 61. maddesi uyarınca, temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları bakımından 5237 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca “uzlaşma” hükümlerinin uygulanması ile bireyselleştirmenin yapılması için duruşma açılmasının zorunlu olduğunun gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazı ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 29.06.2001 tarihli ilk hükümdeki ceza süresini aşmamak koşuluyla infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 09.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.