MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanığın 23.02.2009 tarihli dilekçesiyle cezaevinde bulunduğu için kararın kendisine tebliğ edilmediğini, 'yargılamanın tekrar yapılmasını ve temyiz süresinin yeniden sağlanabilmesini' talep ettiği, mahkemenin 25.02.2009 tarihli ek kararıyla sanığa Tebligat Yasası'nın 35. maddesine göre usulüne uygun tebligat yapıldığı belirtilerek yargılamanın yenilenmesi isteminin reddine karar verildiği, ek kararın sanığa 16.04.2009 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın 29.06.2009 tarihli dilekçesiyle taleplerini tekrar ettiği, 25.02.2009 tarihli ek kararla temyiz talebi konusunda karar verilmediği, bu nedenle kararın hukuken geçerliliğinin bulunmadığı, UYAP üzerinden yapılan incelemede sanığa Tebligat Yasası'nın 35. maddesine göre tebliğin yapıldığı tarihte cezaevinde bulunduğu ve temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Kasten işlemi?? olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCY’nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş sanık ...'un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCY’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCY’nin 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına," tümcesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.