Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11414 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 23852 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanığın, yakınandan çaldığı suça konu 40 TL'nin ele geçirilemediği olayda; eylem tamamlandığı halde, kalkışma hükümlerinin uygulanması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Sanığın, tekerrüre esas alınan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2004/46-34 sayılı, 10.11.2004 kesinleşme tarihli 5 ay 10 günlük hapis cezasına ilişkin ilamının dosya içinde bulunmasına karşın; adli sicil kaydı incelendiğinde, anılan ilamla ilgili uyarlama yapılıp yapılmadığı hususunda tereddüt bulunup, bu konuda araştırma yapılmadan yazılı şekilde hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında; bu hususun infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, anılan maddeninrasında yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmediği gibi uzun süreli hapis cezası ertelediği halde hakkında ''53/e bendinin uygulanmamasına'' denilmek suretiyle yazılı şekilde uygulama yapılması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.