Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 11260 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7106 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 6 - 2009/240056MAHKEMESİ : Denizli 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 18/05/2009NUMARASI : 2009/267 (E) ve 2009/328 (K)Suç : HırsızlıkYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan zamanşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; 1-5237 sayılı TCK.nın 145. maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK.nın 522. maddesindeki “hafif” ve “pek hafif” ölçütleriyle, her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliği bulunmadığı, “değer azlığının” 5237 sayılı Yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, bunun, daha çoğunu alabilme olanağı varken, yalnızca gereksinmesi kadar değer olarak da az olan şeyi alma durumunda, olayın özelliği ve sanığın kişiliği de değerlendirilerek, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği gözetilmeden; olay gecesi tadilat halindeki mağazaya aniden girip reyondan alabildiği 45.90 TL değerinde 2 adet tshirtle kaçan sanık hakkında öngördüğü koşullar gerçekleşmemesine karşın, 145. maddesi uyarınca indirim yapılması,2- 13.4.2009 tarihli Yakalama -Rıza İle Muhafaza Altına Alma Tutanağı ile mağdurun 18.5.2009 tarihli celsedeki ifadesine göre; sanığın olaydan sonra kendiliğinden polis merkezine gelerek suça konu tişörtleri kolluğa teslim ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,3-Sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 53. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmemesi,4-Sanığın gözaltında ve tutuklu kaldığı sürenin karar başlığında gösterilmemesi ve bu sürelerin TCK'nın 63.maddesi gereğince cezasından mahsubuna karar verilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık Ş.. T..'ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 04.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.