Tebliğname No : 6 - 2008/192641MAHKEMESİ : Kayseri 1. Ağır Ceza MahkemesiTARİHİ : 31/05/1995-11/02/2008 (EK KARAR)NUMARASI : 1994/46 (E) ve 1995/61 (K)Suç : YağmaYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 13.Ceza Dairesinin 27.09.2011 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;1-Hükümlünün nüfus kaydına göre, 17.05.1973 olan doğum tarihinin gerekçeli karar başlığında 1976 olarak gösterilmesi,2-Yağma suçunun hükümlü M.. G.. ile temyiz konusu yapılmayan H. B.. ve M.E.. isimli şahıslar ile birlikte aynı anda ve eylem bütünlüğü içerisinde el ve işbirliğiyle hareket edilmek suretiyle işlendiğinin anlaşılması karşısında, hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK'nın 37/1. maddesi yerine, aynı Yasanın 39. maddesi ile uygulama yapılması,3-Velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan yoksunluğun 5237 sayılı TCY.nın 53/3. maddesi uyarınca yalnızca kendi alt soyundaki kişiler bakımından koşullu salıverilmeyle sona ereceği gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayrım yapılmadan, sanığın aynı Yasanın 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverilmesine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi; 4-Olay günü hükümlü M.. G..' in yanında H.B..ve M. E.. isimli şahıslar ile birlikte, yakınan H. Ku..' ya ait benzin istasyonuna geldikleri, araçtan inen H. B..ve M. E..' in, iş yerinde çalışan mağdur Ç. Öz.' ı silahla tehdit edip cebinde bulunan 1.750.000 TL parasını alıp ellerini, ayaklarını ve ağzını bağladıkları ve iş yerinin market bölümünün camını kırıp çekmece bulunan 1.100.000 TL parayı aldıktan sonra hükümlü M.. G..' in kullandığı araç ile olay yerinden kaçmaları şeklinde gelişen eylemde; hükümlünün eylemlerinin bir bütün halinde 765 Sayılı TCK' nun 499/1- 2.cümlesindeki suçu oluşturduğu, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 149/1-a, c, h, d, 53 ve 109/2-3, a, b, 53. maddelerinden, 5237 sayılı TCK’nın Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3.maddeleri ışığında lehe olan yasanın yerinde yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, hükümlü M.. G.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 31.05.1995 tarihli ilk hükümdeki ceza süresini aşmamak koşuluyla infaz aşamasında verilen uyarlama kararlarının kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 04.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.