Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 10800 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 21848 - Esas Yıl 2011
Tebliğname No : 6 - 2009/98229MAHKEMESİ : Marmaris 3. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 28/11/2008NUMARASI : 2007/94 (E) ve 2008/553 (K)Suç : HırsızlıkYerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; 1-2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3. maddesinde; “Bütün mahkemelerin her türlü kararları gerekçeli yazılır.” Buna paralel hüküm içeren 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5271 sayılı CMK.nın 34. maddesinde de “Hakim ve mahkemelerin her türlü kararı, karşı oy dahil gerekçeli yazılır.” hükümleri yer almaktadır.Gerekçe; hükmün dayanaklarının akla, hukuka ve maddi olaya uygun açıklamasıdır. Gerekçenin dosyadaki bilgi ve belgelerin yerinde değerlendirildiğini gösterir biçimde; geçerli, yasal ve yeterli olması gerekir. Yasal, yeterli ve geçerli bir gerekçeye dayanılmadan karar verilmesi yasa koyucunun amacına uygun düşmez ve uygulamada keyfiliğe yol açar.Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK’nın 34, 230, 232 ve 289. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin, sanığın eyleminin ne olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak hüküm kurulması,2- Sanığın aşamalarda; yakınanın otelinde 2006 yılında 1,5 ay boyunca güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, sezon bitimi otelin kapanması ile işine son verildiğini, ancak çalıştığı süre içerisinde alması gereken 850,- TL ücreti alamadığını" ifade etmesi karşısında, sanığın suç tarihinde suça konu otelde çalışıp, çalışmadığı, alacağının olup, olmadığının tespit edilerek 5237 sayılı TCK’nın 144/1-b maddesinin uygulama koşullarının bulunup bulunmadığının tartışılmaması, 3- Uygulamaya göre de;a- Sanığın yakınanın otelinden birden fazla zaman aralığında televizyon çaldığına ve suçun gece işlendiğine dair her türlü şüpheden uzak kesin delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde açıklanıp tartışılmadan, sanık hakkında TCK’nın 143/1 ve 43/1. maddeleri ile uygulama yapılması, b- Sanık hakkında mahkumiyetin doğal sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. K..’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 26.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.