Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10776 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20146 - Esas Yıl 2011





MAHKEMESİ :Ağır Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddine Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; 09.10.2009 gün, 2006/217 Esas ve 2009/175 Karar sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararın katılan vekiline 21.10.2009 günü tebliğ edilmesinden sonra, anılan ek kararın 06.01.2010 tarihinde katılan vekilince temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında, 1412 sayılı CMUK’nın 310.maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonraki temyiz isteminin, anılan Yasanın 317.maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE, II-Sanıklar hakkında kurulan hükmün incelenmesine gelince; Oluş ve dosya içeriğine göre; sanıkların, suça konu petrol boru hattının geçtiği çiftliğin içinde kazıp elektrik hattı çekerek kaynak makinesi yardımı ile petrol boru hattını delmek suretiyle vana tertibatı ile kaynatarak hırsızlık yapmaları biçimindeki eylemlerinin, hırsızlık suçunun yanısıra, kamu malına zarar verme suçunu da oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, anılan maddenin 3. fıkrasında yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanıkların, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.