Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1058 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18299 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : Mahkumiyet Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15/05/2013 günlü kenar yazısı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelemesinde; Kasıtlı suçtan hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren, 5728 sayılı Yasa'nın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükmün uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılarak yapılan incelemede; Sanığın yakınana ait işyerine geceleyin muhkem olmayan pencereden girerek çelik demir kasayı murç ve çekiç yardımıyla kilit tertibatını kırıp açarak hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCY'nin 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı biçimde karşılaştırma yapılması; 5237 sayılı TCY'nin 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY'nin 493/1.maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu; yapılan hırsızlık eyleminin, yakınana karşı hırsızlığın yanı sıra mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarını da oluşturduğu, 765 sayılı TCY'nin 493/1, 522 (pek hafif) maddeleri ile 5237 sayılı TCY'nin 142/1-b, 143, 53, 151/1, 53, 116/2-4, 119/1-c, 53 maddeleri uyarınca, mala zarar verme suçu ile ilgili olarak uzlaşma koşulları da değerlendirilerek uygulama yapılıp, her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenerek uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, mahkemece yapılan uygulamaya göre 765 sayılı Yasa hükümleri açıkça sanık yararına olup, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış, Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Birlikte suç işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine yazılı biçimde uygulama yapılarak 5271 sayılı CMK’nın 326/2.maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkartılıp, yargılama giderinin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınmasına cümlesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, II-Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelemesine gelince; Gerekçeli kararda, sanığın anne isminin nüfus kaydına uygun olarak yerinde düzeltilmesi olanaklı görülmüş, Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanık hakkında 5237 sayılı TCY hükümleri uyarınca karşılaştırma yapılırken 142/1-b yerine hatalı şekilde 142/2-d maddesi ile uygulama yapılması, 2-5237 sayılı TCY'nin 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY'nin 493/1.maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu; yakınana ait işyerine geceleyin muhkem olmayan pencereden girerek çelik demir kasayı murç ve çekiç yardımıyla kilit tertibatını kırıp açarak yapılan hırsızlık eyleminin, yakınana karşı hırsızlığın yanı sıra, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarını da oluşturduğu, 765 sayılı TCY'nin 493/1, 59, 81/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCY'nin 142/1-b, 143, 62, 53, 151/1, 62, 53, 116/2-4, 119/1-c, 62, 53. maddeleri uyarınca karşılaştırma yapıldıktan sonra, mala zarar verme suçu ile ilgili uzlaşma hükümleri de değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi, 3-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa'nın 107/15-a. maddesine göre, geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı mahkum olan sanık hakkında, şartla tahliyenin geri alınmasına karar verme yetkisi hükmü veren ilk derece mahkemesine ait olduğu gözetilmeden, bu konuda ilgili mahkemeye ihbarda bulunulması ile yetinilmesi yerine yazılı biçimde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.