Hırsızlık suçundan sanık Nergiz, Tülay ve Güllen haklarında yapılan duruşma sonunda: Mahkumiyetlerine ilişkin (Aydın Birinci Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 14.11.2001 tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi O Yer C.Savcısı ile sanıklar savunmaları tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından bozma isteyen tebliğname ile 4.11.2002 tarihinde daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Yakınana ait evden aldıkları para kasasını beze sarıp apartman dışına çıkartan sanıkların kendilerini bina içindeki merdivenlerde görüp kuşkulanan tanıklar Necime ve Aysel'in bağırması üzerine kasayı apartman giriş kapısının önüne bırakarak kaçtıkları, sanık Nergiz'in izlenme sonucu sanık Remzi tarafından yakalandığı oluşa uygun kabulden anlaşılmasına göre; eylemin tam kalkışma aşamasına ulaştığı gözetilmeden TCK.nun 61. maddesi ile hüküm kurulması,2- Kabule esas alınan değer ve dayanağı denetime olanak sağlayacak şekilde kararda açıklanıp gösterilmeden; suç eşyasının değeri duraksamaya yer bırakmayacak biçimde saptanmadan; sanık Gülten hakkında TCK.nun 522/1. maddesinin pek hafif değere ilişkin hükmü ile uygulama yapılması,3- Sanıklar Tülay ve Nergiz hakkında TCK.nun 81. maddesinin 2. fıkrasının uygulanması sırasında 3. fıkra hükmü gözetilmeyerek fazla cezaya hükmolunması,4- Kabule göre de;TCK.nun 522/1. maddesinin pek hafif değere ilişkin hükmü gereğince cezadan yapılacak indirimin 1/2 oranından fazla olması gerektiğinin düşünülmemesi,Bozmayı gerektirmiş, O Yer C.Savcısı ile sanıklar Tülay, Gülten ve Nergiz savunmalarının temyiz itirazları ve tebliğnamedeki düşünce bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), 22.12.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.