Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9847 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 13330 - Esas Yıl 2014





İNCELENEN KARARINMAHKEMESİ : Bayramiç Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 24/10/2014NUMARASI : 2014/128-2014/300Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir.2-Davacı kira bedelinin yeni dönem olan 01.07.2014 tarihinden itibaren aylık 450 TL olarak tespitini talep etmiş, davalı ise istenilen kira bedelinin fahiş olduğunu savunmuştur. Taraflar arasında düzenlenen 01.07.2006 başlangıç tarihli altı ay süreli aylık 65 TL kira bedelli sözleşme bulunduğu hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır.Mahkemece 01/07/2014 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin 350 TL olarak belirlenmesine karar verilmiştir.18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Y.İ.B.K. ve yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre “hak ve nesafet” ilkesi uyarınca hakim bu sınırlamayı yaparken, öncelikle tarafların tüm delilleri varsa emsal kira sözleşmeleri aslı veya onaylı örnekleri dosyaya alınmalı, kiralananın niteliklerine göre üç kişilik (inşaat-mimar, mülk bilirkişileri) bilirkişiler kurulu oluşturularak bilirkişi marifetiyle kiralanan taşınmaz ve taraf emsalleri tek tek görülüp incelenmeli, res'en de emsal araştırılmalı, bilirkişilerce gerekli ölçüm ve inceleme yapılıp böylece elde edilen veriler somutlaştırılarak, dava konusu yer ile ayrı ayrı (konumu, çevresi, niteliği, kullanım şekli, kira başlangıç tarihi, kira süreleri vb.) kira parasına etki eden tüm nitelikleri karşılaştırılmalı, emsal kira bedellerinin niçin uygun emsal olup olmadığı somut gerekçelerle açıklanmalı, dava konusu taşınmazın yeniden kiraya verilmesi (boş olarak) halinde getirebileceği kira parası belirlenmeli, hakimce bu kira parası dikkate alınmak suretiyle hak ve nesafete; özellikle tarafların kira sözleşmesinden bekledikleri amaçlarına uygun makul bir kira parasına hükmedilmelidir. Bunun için, dava konusu yerin serbest koşullarda yeniden boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası bilirkişilerce usulünce saptanmalı, bilirkişi raporu mahkemece somut gerekçeler ışığında re’sen değerlendirilmeli, buna göre hak ve nesafete uygun kira parası hakim tarafından saptanmalıdır. Bilirkişilerce bu belirleme yapılırken benzer yerlerin kira sözleşmeleri incelenmeli (re'sen emsal araştırması yapmak ya da taraflardan emsal göstermeleri istenmek suretiyle) dava konusu yerle ayrı ayrı karşılaştırılarak kira parasına etki eden hususlar üzerinde durulmalıdır. Bu nedenle kiralananın boş olarak yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parasının bilirkişi aracılığı ile belirlenmesi uzun süreden beri davalı kiracı olduğundan uygun bir oranda kiracı lehine hakkaniyet indirimi yapılması gerekir. Mahkemece, kira bedelinin tespiti için mahallinde keşif yapılmış, bilirkişi raporunda, boş olarak kiraya verilmesi halinde aylık kira bedelinin 350 TL olabileceği belirtilmiştir. Bu durumda bilirkişi tarafından belirlenen bedel üzerinden eski kiracılık durumu da değerlendirilerek "hak ve nesafet" indirimi yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır. SONUÇ: Yukarıda 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 12.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.