MAHKEMESİ : Marmaris Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 17/06/2014NUMARASI : 2012/447-2014/425Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali ve tahliye davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, ödenmeyen kira bedellerinin tahsili amacıyla başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali ve tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmesi üzerine hüküm davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili, dava dilekçesinde,davacının işlettiği ..... Marina'da bulunan taşınmazı davalıların 06.05.1991 tarihli kira sözleşmesi ile kiraladığını, davacının Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 2004/528 E. 2007/292 K. sayılı ilamı ile kiralananın 01/06/2002-31/05/2003 tarihleri arasında yıllık kira bedelinin 36.300 TL olarak tespit edildiğini, kira sözleşmesinin 1.7. maddesi uyarınca kira bedelinin her yıl toptan eşya fiyat artış endeksi oranında (on iki aylık ortalamaya göre bulunan) %5 (yüzde beş) ilave edilerek artış yapılacağının kararlaştırıldığını, kira tespitine karar verilen dönemden sonra kira artış oranlarına göre kiralarını ödemek zorunda olduklarını, son kira bedeli olarak davalıların yıllık olarak en az 173,703,88 TL olması gerekirken bu bedelin 118.073,26 TL'lik kısmını ödememeleri üzerin Marmaris 2. İcra Müdürlüğü'nün 2012/3125 Esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, davalıların itirazının haksız olduğunu belirterek itirazın iptaline,takibin devamına, kiralananın tahliyesine ve %20 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar vekili, cevap dilekçesinde,davalıların kiraları 1/2'şer oranda ödediğini ve kira borcu bulunmadığını, 1994 tarihinden itibaren ekonomik sıkıntılar nedeniyle kira parasının %10 indirimle ödendiğini, davacının kestiği faturalardan sonra davalının %10 indirim faturası kestiğini, davacının 2002-2003 dönemi için Mahkememizin 2012/528 esas sayılı dosyasında açtığı kira tespit davasında kiranın yıllık 36.300 TL olarak tespitine karar verildiğini, kararın 12.01.2008 de kesinleştiğini,tespit edilen 36.300 TL'nin brüt olduğu kabul edilerek bu dönemde davacıya 33.341,57 TL net kira ödendiğini, 2012 yılına kadar kiralardan %10 indirim yapılarak ödendiğini, davacının da itirazsız ödemeleri kabul ettiğini, %10 indirimle ödeme hususunda zımni anlaşma olduğunun kabulü gerektiğini, davacının 2006-2007 ve 2007-2008 dönem kiralarının tespiti için dava açtığını davaların derdest olduğunu, davacının dava açılan dönemlere ilişkin faturalara ihtirazı kayıt koyduğunu, davacının 2008-2009 dönemi için kira tespit davaları devam ederken davacının 2012-2013 dönemi için takip başlattığını, davacının dahi bu dönem için iki ayrı fatura kestiğini,davacının dahi kira parasının ne kadar olduğunu net olarak bilmediğini,davalının 2012/48 Değişik İş sayılı dosyası ile tespit talebinde bulunulduğunu, çok eski tarihten bugüne kadar kira % 10 indirim yapılmak suretiyle kiraların ödenmesi nedeniyle eksik ödeme olmadığını belirterek davanın reddini ve %40 icra tazminatı verilmesini savunmuş, mahkemece, davacının 01/06/2006 -31/05/2007 ve 01/07/2007- 31/05/2008 tarihleri için kira tespiti davasının görülmekte olduğu, davacının talep ettiği 01/07/2012-30/06/2013 dönemine ait kira bedellerinin ancak görülmekte olan 2012/476 esas sayılı dosya kesinleştiğinde kesin olarak belirlenebileceği, ortada infaz edilebilir bir karar olmadığından davacının takip talebinde bulunamayacağı ve yapılan itirazın iptalini talep edemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.Davacı kiralayan ile davalı kiracı şirketler arasında 06.05.1991 tarihli ve 5 yıl süreli kira sözleşmesi düzenlendiği, kira sözleşmesinin 1.7 maddesinde “ kira bedelinin her yıl toptan eşya fiyat artış endeksi oranında (on iki aylık ortalamaya göre bulunan) artırılacağının...” kararlaştırıldığı hususlarında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Artış şartı belli ve muayyen olup geçerlidir ve tarafları bağlar. Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 2004/528 E. 2007/292 K. sayılı ilamı ile kiralananın 01/06/2002-31/05/2003 tarihleri arasında yıllık kira bedelinin 36.300 TL olarak tespit edildiği,bu kararın 12.01.2008 tarihinde kesinleştiği,iş bu dava ile ise davacı tarafça 07.08.2012 tarihli takip talebi ile “Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 2004/528 E. 2007/292 K. sayılı ilamı ile tespit edilen yıllık 36.300 TL kira parasına sözleşmenin 1.7 maddesinde düzenlenen artış şartı eklenerek bulunan kira parasından davalı tarafça ödenen kira paralarının mahsubu ile bakiye 118.073,26 TL kira parasının işlemiş faiziyle birlikte tahsili talep edilmiştir. Kesinleşen kira tespit kararından sonra tespite konu dönemden sonraki dönemde sözleşmedeki artış şartına dönülmesinde bir usulsüzlük bulunmamaktadır. Davalı kiracılar kira paralarının %10 indirimli ödeneceğine dair savunmalarını HMK 200.maddesi gereğince ancak yazılı belge ile kanıtlayabilirler. Mahkemece, davacı kiralayan tarafından 2006-2007 ve 2007-2008 dönemi kira bedellerinin tespiti için açılmış iki ayrı kira tespit davası bulunduğu gerekçesiyle iş bu davanın reddine karar verilmiş ise de,kira tespit davası açılmış olması ve kira tespit davalarının derdest olması kiralayanın kira paralarının tahsili için takip başlatmasına ve itiraz üzerine itirazın iptali davası açmasına engel değildir. Mahkemece yapılacak iş Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 2004/528 E. 2007/292 K. sayılı ilamı ile kiralananın 01/06/2002-31/05/2003 tarihleri arasında yıllık kira bedelinin 36.300 TL olarak tespitine karar verildiğine göre 01.06.2003-01.06.2004 dönemi ve sonraki dönemlerde ödenmesi gereken yıllık kira parasının, davalı savunmaları HMK. 200. maddesi kapsamında değerlendirilerek ve sözleşmenin 1.7 maddesinde düzenlenen artış şartı göz önüne alınarak tespiti ile takip konusu dönem olan 01.07.2012-30.06.2013 dönemindeki yıllık kira parasının bulunması, davalı ödemeleri mahsup edilerek varsa bakiye kira alacağının belirlenmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken hatalı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 10.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.