Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9125 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 6368 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : İcra Hukuk Mahkemesiİcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece uyuşmazlık yargılamayı gerektirdiğinden bahisle istemin reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı tahliye istemli olarak 01.07.2014 tarihinde başlattığı icra takibinde sözlü sözleşmeye dayanarak tahliyesini istediği adresi N-1 bodrum dükkan (tapuda D-4 olarak kayıtlı) olarak belirtmiş, borçlu ise dayanak sözlü sözleşmeyi kabul etmediğini belirterek borca itiraz etmiştir. Yapılan yargılama sonucunda mahkemece; sözlü kira sözleşmesinin inkar edilmiş olması nedeniyle kira akdinin de inkar edilmiş sayılacağı gerekçesiyle uyuşmazlığın çözümünün genel mahkemede yapılacak yargılamayı gerektirdiği belirtilerek istemin reddine karar verilmiştir. Borçlu 17.07.2014 tarihli itiraz dilekçesinde dayanak sözlü sözleşmeyi inkar etmiş ise de; yargılama sırasında sunduğu 22.09.2014 havale tarihli dilekçe ile açıkça; davacının satın aldığı her iki taşınmaz için önceki malik ile tek bir sözleşme yapıldığını, kira ilişkisinin bu zamana kadar süregeldiğini beyan etmesi, sözleşmenin her iki taşınmazın kullanımına ilişkin olduğu ve her iki taşınmaz için tek kira ödendiğini belirtmesi karşısında davalının kira ilişkisini kabul ettiğinin kabulü gerekir. Bu durumda Mahkemece işin esasının incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle istemin reddine karar verilmesi doğru değildir.Karar bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 27.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.