Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9106 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 7112 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Ankara 1. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 17/03/2015NUMARASI : 2014/625-2015/238İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Davacı alacaklı tarafından, davalı borçlu aleyhine kira ve aidat alacağının tahsili için başlatılan icra takibine davalı borçlunun itiraz etmesi üzerine, davacı alacaklı vekili icra mahkemesinden itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuş, mahkemece itirazın kaldırılması isteminin kabulüne ve davalının tahliyesine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1- Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre davalının tahliyeye ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davalının aidat alacağına ilişkin işlemiş faize yönelik temyiz itirazlarına gelince;Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu aleyhine 16.04.2014 tarihli haciz ve tahliye istemli yapılan icra takibinde, Ekim 2013 ila Nisan 2014 arası yedi aylık, aylık 1.199 TL den 8.395 TL kira alacağı ve 213 TL işlemiş faiz, Haziran 2013 ila Kasım 2013 arası altı aylık aidat alacağı 1.620 TL ve 47 TL işlemiş faiz alacağının tahsilini istemiştir. Ödeme emri borçlu davalıya 17.04.2014 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı borçlu süresinde borca itiraz etmiştir. Mahkemece aldırılan bilirkişi raporunda adiat ödeme günü yönünden sözleşmede hüküm olmadığı gerekçesiyle aidatlar yönünden, kira bedeli ödeme gününden itibaren faiz hesabı yapılarak 96,26 TL işlemiş faiz hesaplanmış, Mahkemece bu rapor doğrultusunda taleple bağlı kalınarak 47,14 TL işlemiş faiz alacağına hükmedilmiştir. Mahkemece aidatlar yönünden her bir aidat için davacı tarafından yapılan ödeme tarihinden itibaren işlemiş faiz hesabı yapılması gerekirken, yazılı şekilde kira vadesinden itibaren faiz hesabı yapılması doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır. SONUÇ:Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenle tahliyeye yönelik kararın ONANMASINA, 2.bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca alacağa yönelik kararın BOZULMASINA ve onanan kısım için temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 27/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.