MAHKEMESİ : Beykoz Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 02/04/2013NUMARASI : 2012/132-2013/584Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı el atmanın önlenmesi davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava kiracı tarafından açılan muarazanın giderilmesi ve müdahalenin men'i istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştirDavacı vekili, dava dilekçesinde davacının Beykoz Müftülüğü altında bulunan çay ocağında kira sözleşmesi gereği kiracı olduğunu, kira sözleşmesi süresi bitmeden kiralananın etrafı tuğla duvarla örülerek çalışmasını engellediklerini, davacının 4 aydır dükkana giremediğini belirterek muarazanın giderilmesini istemiştir. Davalı ise Beykoz Müftülüğü'nün taraf ehliyetinin olmadığını, davacının kiracılık sıfatının bulunmadığını, kira sözleşmesi bitim tarihinin Ocak 2011 olup, bu tarih itibariyle kiralananı boşaltması gerektiği halde boşaltmadığını fuzuli işgalci olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.2886 Sayılı Devlet İhale Kanun'unun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil Ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3 ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 5393 Sayılı Belediye Kanun'unun 15/p-3 maddesi hükmüyle belediye taşınmazları 5538 Sayılı Kanun'un 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve son olarak 5737 Sayılı Kanun'un 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğü'ne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür. Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasa, süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağını hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasa'nın 1.maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekir.Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve Belediyeler 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin kiralananın 6570 Sayılı Yasa'ya ya da Borçlar Kanun'una tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden gerekse mülkiye amirinden tahliyesini isteyebilirler. Ecrimisil olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış veya ödenmiş olması, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmez.Somut olayımızda: hükme esas alınan ocak 2008 başlangıç tarihli ve 3 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.Sözleşmede kiraya veren Beykoz Müftülüğü, kiracı ise davalı Mehmet Karaoğlu'dur.Sözleşmede kiralanan yer dükkan olarak belirtilmiş olup konut ve çatılı iş yeri kira hükümlerine tabi olduğu ve Beykoz Müftülüğü tarafından ihale ile değil genel hükümlere göre kiraya verildiği anlaşılmaktadır. Sözleşmenin özel hükümlerine 2886 S.K.nun 75.maddesine göre kiracının tahliyesi sağlanacak ibaresinin konulması kiralananın 2886 Sayılı Kanun'un 75.maddesine tabi olduğu anlamına gelmeyeceği gibi konut ve çatılı iş yeri kiraları hakkındaki hükümlerinin uygulanmasını da ortadan kaldırmaz. 2886 Sayılı Kanun'un 75.maddesinden yararlanıla bilmesi için kiralananın 2886 Sayılı Kanun'a göre ihale ile kiraya verilmesi gerekir.İhale ile kiraya verilen kiralananın süre bitiminde 2886 Sayılı Kanun'a 75.maddesine göre tahliye isteminde bulunabilecek kurumlar yukarıda belirtilmiştir. Bu nedenle dava konusu yer 2886 Sayılı Kanun'un 75.maddesi kapsamında kalmadığından işin esasının sözleşme hükümlerine göre çözümlenmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın red edilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 27.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.