Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8875 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 12316 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : . Asliye Hukuk MahkemesiMahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tazminat davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kiralanana yapılan faydalı imalat bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde; davalıya ait işyerinin kiracısı olduğunu, uzun yıllar bu işyerini gece kulübü pavyon olarak çalıştırdığını ödeme güçlüğüne düştüğünden kiralanandan tahliye edildiğini, işyerini boş olarak teslim alıp gece kulübü olarak çalıştırmak için ne gerekiyorsa yaptığını, tüm malzeme ve masrafları müvekkili tarafından karşılanarak teşrifatın müvekkili tarafından yapıldığını, yapılan işlerin taşınmaza değer kattığını sökülüp götürülmesinin mümkün olmadığını, yapılan masrafların delil tespiti ile tespit edildiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 10.000 TL alacağın davalıdan yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiş, yargılama sırasında 24.06.2013 tarihli ıslah dilekçesi talebini 82.720 TL ye artırmıştır. Davalı vekili ise; delil tespiti raporundaki malzemelerin büyük kısmının taşınabilir olduğunu, iş yerinin anahtarının davacıda olması nedeni ile her zaman alınabileceğini, işyerinde bulunan malzemelerin değerini artırıcı olmadığını, davacının fatura ibraz etmediğini, davacının on yıldır işyerini kullandığını amortisman payı düşülmesi gerektiğini, davacının işyerini işgal ederek kullanmaya devam ettiğini, tespite konu eşyalarını alabileceğini davaya konu işyerinin ruhsatı iptal edildiğinden artık pavyon olarak işletilmesinin mümkün olmadığını, ancak depo olarak kullanılabileceğini, belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece mahallinde keşif yapılmış olup hükme esas alınan bilirkişi rapor ve ek raporunda; keşif sırasında işyerinin 3. Kişi tarafından kitap ve kırtasiye malzemeleri deposu olarak kullanıldığını, işyeri kitaplarla dolu olduğundan imalatların tespitinin sağlıklı yapılamadığını, delil tespiti bilirkişi raporunda tespit edilen hususların yeniden değerlendirilmesi sonucunda dava konusu yerde yapılan ve sökülüp götürülemeyecek olan imalat bedellerinin toplam 103.400,00 TL tutarında olduğunu, aşınma payı düşüldükten sonraki imalat bedelinin 82.720 TL olduğunu, yapılan imalatların taşınmaza değer kazandıracağı ancak bunun harcama miktarı kadar olmayacağı, yapılan masrafların gazino işletimine uygun olduğunu, davaya konu yerin dış mekana açılan penceresi olmadığı, imalatların taşınmazın değerine katkısının %20 mertebesinde 16.000 TL tutarında olduğu bildirmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 16.000,00 nin yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiştir.1-) Dosya kapsamına toplanan delillere mevcut deliller takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin ve davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2-) Taraflar arasında 01.01.2006 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Taşınmaz davacıya, masrafsız ve hasarsız işyeri olarak kiraya verilmiştir. Kira bedellerinin ödenmemesi üzerine kiralayan tarafından başlatılan icra takibi sonucunda kiralanan icra kanalıyla tahliye edilmiş olup davacı kiracı, kiralanana yaptığını bildirdiği masrafların davalıdan tahsilini istemektedir. Kural olarak kiracı kendi ihtiyacı için ve işinin gereği olarak kiralanana yapmış olduğu değer arttırıcı imalat bedelini kiralayandan isteyebilir. Zorunlu ve faydalı masraf alacağına ilişkin uyuşmazlığın dava tarihinde yürürlükte olup olaya uygulanacak olan 818 sayılı Borçlar Kanununun 410 ve sonraki maddelerinde düzenlenen vekaletsiz iş görme hükümlerine göre çözüme kavuşturulması gerekir. Kiralayan, davacı kiracının kiralananda yaptığı faydalı ve zorunlu imalatların yapıldığı tarihteki bedelinden B.K.’nun vekaletsiz iş görmeye ilişkin 414.maddesi uyarınca faydalandığı ve zenginleştiği oranda sorumludur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise yapılan imalatların faydalı, zorunlu veya lüks imalat olup olmadıkları belirtilmediği gibi hesaplanan imalat bedellerinin tespitinde de hangi tarihin esas alındığı açıklanmamıştır. Bu durumda Mahkemece, gerekirse mahallinde yeniden keşif yapılmak suretiyle konusunda uzman bilirkişilerden rapor alınarak davacı kiracı tarafından yapıldığı ileri sürülen faydalı masraflardan sökülüp götürülmesi mümkün olmayan ve davalı kiralayan tarafından benimsenen imalatların nelerden ibaret olduğu, faydalı, zorunlu ya da lüks imalat olup olmadıkları ayrıntılı olarak tespit edilerek, bu imalatların imal tarihleri itibarıyla değerinin belirlenmesi, tespit edilecek bu bedelden imalatların kiracı tarafından kullanılmış olduğu da gözönünde bulundurularak aşınma-yıpranma paylarının da düşülmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yetersiz ve denetime elverişsiz bilirkişi raporuna göre, yapılan imalatların taşınmazın değerine katkısının imalat bedelinin %20 si oranında olduğu gerekçesiyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekili ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine 22/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.