Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8857 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 13110 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Kayseri 2. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 02/05/2013NUMARASI : 2012/1170-2013/690Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde duruşmalı olarak temyiz edilmiş, ancak davanın niteliği itibari ile duruşmaya tabi olmadığından duruşma isteminin reddine karar verildikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, kira bedelinin tesbiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili, taşınmazın 20.03.2013 tarihten itibaren kira bedelinin aylık 5.000 TL,yıllık 60.000 TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece,aylık kira bedelinin 20.3.2012 tarihinden itibaren 20.7.2017 tarihine kadar yıllık 50.000 TL olarak tespiti cihetine gidilmiş; hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir. 1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Dava, işyeri kirasının tesbitine ilişkin olup, mahkemece kiranın net olarak tesbitine karar verilmiştir. Vergi yasaları uyarınca kiralayanın mükellef olması ile kira parasının bir bölüm??nün vergi dairesine kiracı tarafından ödenmesi vergi hukukunda düzenlenen bir konu olup, vergi kira parasının tesbitinde unsur değildir. Kira parasının içinde Katma Değer Vergisinin de bulunduğu, fon ve vergi stopajı indirilerek kira parası tesbit edilemeyeceği gözetildiğinde, kiranın brüt olarak tesbitine karar verilmesi gerekirken, mahkemece net mi brüt mü olduğu belirtilmeden tesbit kararı verilmiş olması bozma nedenidir. 3-Davalı vekilinin davacı lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarına gelince;AAÜT'nin 9. maddesine göre kira bedelinin tespiti davalarında tespit olunan kira bedeli farkının bir yıllık tutarı üzerinden Tarifenin üçüncü kısmı gereğince hesaplanacak miktarın tamamı vekalet ücreti olarak hükmolunur. Bu maddeye göre kabul edilen kısmın yıllık tutarı üzerinden davacı lehine, tarifenin üçüncü kısmına göre nispi vekalet ücretine karar verilmesi gerekir. Bu husus göz ardı edilerek davacı için fazla vekalet ücreti belirlenmesi doğru olmamıştır.Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır. SONUÇ: Yukarıda (2) ve (3) nolu bette yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 02/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.