MAHKEMESİ : Ankara 3. Asliye Hukuk MahkemesiTARİHİ : 21/04/2011NUMARASI : 2010/309-2011/162Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı müdahalenin men'i ve kiracılığın tespiti davasına dair karar, davalı Ç.. B.. tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kiracılığın tespiti ve muarazanın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine, hüküm davalı Belediye vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı belediye ile diğer davalı şirket arasında düzenlenen 11.03.2004 tarihli üst kira ilişkisine dayanan hukuki ilişki nedeniyle dava konusu taşınmazda 16.03.2004 tarihli sözleşme gereği alt kiracı olduğunu, davalı şirket tarafından gönderilen 09.06.2010 tarihli ihtar ile tahliyesinin istendiğini, alt kiracı olduğunun tespiti ile çıkarılan muarazasının giderilmesine karar verilmesini istemiştir. Davalı Belediye vekili cevap dilekçesinde, dava konusu yerin 2886 Sayılı Yasaya göre kiraya verildiğini belirterek, daha önce diğer davalı şirket tarafından müvekkil Belediye aleyhine açılan aynı sözleşmeye dayalı kiracılığın tespiti davasının mahkemece reddedildiğini, mahkemece verilen hükmün de Hukuk Genel Kurulu nun 22.12.2010 tarihli 2010/13-671E., 2010/696 K. sayılı karar ile onandığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, dava konusu büfenin 6570 sayılı yasaya göre musakkaf yerlerden olduğu, taraflar arasında özel hukuk hükümlerine göre geçerli bir sözleşme bulunduğu, mahkemeden alınmış bir tahliye kararı olmadan davalı belediye tarafından alınmış tek yanlı bir karar ile sözleşmeye son verilip tahliye isteminin yasal dayanağının bulunmadığı, gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.2886 Sayılı Devlet İhale Kanun'unun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3. ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 13.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 Sayılı Belediye Kanun'unun 15/p-3. maddesi hükmüyle belediye taşınmazları, 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve son olarak 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür. Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasal süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağı hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekir.Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve Belediyeler 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin kiralananın 6570 Sayılı Yasaya ya da Borçlar Kanununa tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden, gerekse mülkiye amirinden tahliyesini isteyebilirler. Ecrimisil olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış veya ödenmiş olması, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmez. Olayımıza gelince; 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verilen yere ait 11.03.2004 başlangıç tarihli ve 2 yıl asıl sözleşmenin kiralayanı Ç.. B.., kiracısı.İnş.Tur. Oto Pet. Ürün. Gıda .... Lmt.'dir. Davacının dayandığı alt kira sözleşmesi ise 16.03.2004 başlangıç tarihlidir. 16.03.2004 tarihli alt kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kiralanan 2886 Sayılı Yasa uyarınca ihale ile kiraya verilmiştir. Davalılardan S2 Lmt. şirketi tarafından açılan Ankara 11. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2008/97 E. Sayılı dosyasıyla ‘’Kiracılık İlişkisinin Devam Ettiğinin Tespiti Davası’’nda mahkemece 29.4.2008 tarih ve 2008/97 E. 2008/166 K. Sayılı kararıyla davanın reddine karar verilmiş, anılan karar Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 17.3.2009 gün ve 2008/13332 E. 2009/3579 K. Sayılı kararı ile bozulmuştur. Bozma kararı üzerine Ankara 11. Asliye Hukuk Mahkemesi 16.12.2009 tarih ve 2009/401 E. 2009/498 K.sayılı kararı ile direnme kararı verilerek davanın reddine karar verilmiştir. Direnme kararı Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 22.12.2010 gün ve 2010/13-671E., 2010/696 K. sayılı karar ile onanmıştır. H.G.K. Kararındaki açıklamalara ve Dairemizin istikrar kazanmış uygulamalarına göre uyuşmazlıkta o tarihte yürürlükte bulunan 6570 sayılı Yasa hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmamaktadır. 2886 Sayılı Yasa hükümlerine göre asıl kira sözleşmesi Yasanın 75.maddesi gereğince sürenin bitimiyle son bulmuş olup davacının kiralayanı davalı şirket fuzuli şagil duruma düşmüş, üstelik bu durum mahkeme kararı ile kesinleşmiştir. Dolayısı ile alt kiracı olan davacının kiracılığı da son bulmuş olduğundan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı Ç.. B..'nın temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 15/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.