MAHKEMESİ : Kayseri 1. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 24/10/2013NUMARASI : 2013/405-2013/786İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava kira alacağının tahsili için başlatılan icra takibine itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece konusuz kaldığından tahliye konusunda karar verilmesine yer olmadığına, itirazın kaldırılması isteminin ise reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde; davalının 30.12.2009 başlangıç tarihli sözleşme ile kiracı olduğunu, davalının 30.09.2012 ödeme tarihli 12.000 Euro tutarlı yıllık kira bedelini ödemediğinden hakkında takip yaptıklarını, ancak davalının takipten sonra 29.03.2013 tarihinde kiralananı tahliye ettiğinden tahliye tarihine kadar doğan 4000 Euro kira bedelinin 2000 Euro kısmı kabul edilerek ödendiğinden geriye kalan ve itiraz edilen 2000 Euro alacak yönünden itirazın kaldırılması ile takibin devamını ve davalı aleyhine %20 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir. Davalı ise; davacının 2.000 Euro alacağı olduğunu ve buna yönelik borcu kabul ettiğini, 2000 Euroluk kiranın ise taşınmazın diğer malikine ödendiğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.Takibe dayanak yapılan ve hükme esas alınan 30.12.2009 başlangıç tarihli ve üç yıl dokuz ay süreli sözleşme, davacı kiraya veren A.. Y.. ile davalı kiracı N.. Ç.. arasında imzalanmıştır. Davacı bu sözleşmeye dayanarak ödenmeyen 30.09.2012 tarihli 12.000 Euro kira bedelinin tahsilini istemiştir. Ödeme emri davalıya 28.01.2013 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı süresinde yaptığı itirazında ödeme emri ekindeki kira sözleşmesi altındaki imzaya itiraz etmediği gibi kiracılık ilişkisine de karşı çıkmamış, kira alacağının 2.000 Euroluk kısmını diğer hissedara ödediğini, kalan borcun ise 2.000 Euro olduğunu, bunun dışındaki borca ve ferilerine itiraz ettiğini bildirmiştir. Kira sözleşmesinde davacının tek başına kiralayan sıfatına haiz olduğu, önceki kira bedellerini de tek başına almış olduğu anlaşıldığından, takip konusu kira bedellerini istemesi mümkündür. Kiracının ise tüm kira bedellerini kiraya veren sıfatını taşıyan davacıya ödeme yükümlülüğü vardır. Kiracı kiraya veren sıfatı olmayan diğer maliklere herhangi bir ödeme yaparak borçtan kurtulamaz. Bu nedenle itirazın kaldırılması talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır. SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.