Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 8067 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 8772 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Ankara 8. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 30/04/2014NUMARASI : 2013/1264-2014/605Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, 01/11/2013 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin 720 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde, aylık 650 TL olan kira bedelinin 01/11/2013 tarihinden itibaren aylık 1.000 TL olarak tespitine karar verilmesi talep etmiş ; Davalı, tespiti istenen dönem itibariyle kira bedelini arttırarak 700 TL olarak ödediğini beyanla davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, 01/11/2013 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin 720 TL olarak tespitine karar verilmiştir.1-Davalının temyiz itirazlarına gelince; 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. Madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 21.07.2004 tarih, 5219 sayılı kanunla değişik 427. Maddesi ve 5236 sayılı kanunun 19.maddesi ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa eklenen Ek madde 4 uyarınca yeniden değerleme oranına göre ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu´nun 02.03.2005 tarih ve 9-82 esas ve 126 karar sayılı ilamı uyarınca temyiz konusu edilen artırılan aylık kira bedelinin yıllık toplamı 1890 TL´nin altında bulunduğundan hükmün davalı yönünden kesin olması nedeniyle davalının temyiz isteminin REDDİNE,2-Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince; Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin başlangıç tarihine göre, yeni dönem kira parasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince hâkim tarafından hak ve nesafet kurallarına göre saptanması gerekir. Hak ve nesafete uygun kira belirlenirken en son ödenen aylık kira bedeline endekse (ÜFE) göre artış yapılarak belirlenen kiradan daha düşük olmayacak şekilde taşınmazın boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği brüt kira bedelinden, davalının eski kiracı olduğu gözetilerek hakkaniyete uygun bir miktarda indirim yapılması gerekir.Olayımıza gelince; Taraflar arasında 01/11/2008 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davacı tarafından tespiti talep edilen 01/11/2013 dönemi hak ve nesafet dönemi olup mahkemece hak ve nesafete göre belirleme yapılmasında isabetsizlik bulunmamaktadır. Ne var ki tespit edilecek bedelin her yıl ÜFE oranında yapılacak artış sonucu belirlenen miktardan daha aşağı olamayacağı nazara alınmadan karar verilmesi doğru değildir. Mahkemece yapılacak iş belirlenecek kira bedelinin her yıl ÜFE oranında yapılacak artıştan daha aşağı olamayacağı göz önüne alınarak bu hususta yeniden bilirkişi raporu hazırlattırılmak suretiyle hak ve nesafete göre karar verilmesi gerekirken bundan zühul edilerek yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ: Yukarıda (1) no.lu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin miktar itibariyle REDDİNE ,(2) no.lu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 07/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.