Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 7920 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15988 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ : Aydın 1. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/06/2012NUMARASI : 2010/1060-2012/665Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira sözleşmesinin feshi ve alacak davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira sözleşmesinin feshi, kiralananın iadesi ve alacak istemine ilişkindir. Mahkemece taraflar arasındaki ilişkinin kira niteliğinde olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dilekçesinde, davacı ile davalı arasında imzalanmış bulunan 18/09/2008 tarihli sözleşme ile zeytinyağı sıkma makinesinin kiraya verildiğini, davalı şirketin, sözleşmede belirtilen yıllık 35.000 Euro kira bedelini 2009 ve 2010 yılında ödemediğini belirterek kira sözleşmesinin feshine, kiralanan makinenin iadesine, davalı tarafça ödenmemiş olan 2009 ve 2010 yılı kira bedeli toplamı olan 70.000,00 Euro (177.482,63 TL) kira bedelinin ticari temerrüt faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili zeytinyağı sıkma makinesinin davalıya kiraya verilmeyip, satıldığını ancak davacı firmanın daha sonra davalının borcunu düzenli ödeyememesinden dolayı davalının müzayaka halinden de yararlanmak suretiyle daha önce ki satış akdini kira akdine çevirdiğini, davacı firmanın eğer müvekkile satmış olduğu makineden dolayı bir alacağı kalmış ise buna dair hukuki takip yollarını izlemesi gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Taraflar arasında 04.06.2005 tarihli zeytinyağı sıkma makinesinin satışına ilişkin sözleşme hakkında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Ancak davacı vekili makinenin anlaşmaya göre davalı tarafa 31/08/2005 tarihli sevk irsaliyesi ile teslim edildiğini, makine teslim edildikten sonra, davalı tarafça bir süre kullanılıp, beklenen verim alınamadığı gerekçesi ile iade edildiğini, bu şekilde taraflar arasındaki alım-satım işleminin sonlandırıldığını, davalı tarafın daha sonra 2008 yılında davacı şirkete başvurarak, zeytinyağı işleme makinasını kiralamak istediğini bildirdiğini, dava konusu makinelerin 18/09/2008 tarihli kira sözleşmesi ile davalıya kiraya verildiğini belirtmiştir. Taraflar arasındaki uyuşmazlık kiralanan makineye ilişkin kira sözleşmesinin geçerli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır. Davalı 17.02.2011 tarihli celsedeki beyanında davalı kira sözleşmesi altındaki imzasını inkar etmemiştir. Davalı vekili, davacının, davalının müzayaka altında olmasından faydalanarak kira sözleşmesini imzalattığını belirtmişse de, davalının Borçlar Kanunu'nun 21. maddesi gereği müzayakaya dayalı sözleşmenin iptali için açtığı bir dava da bulunmamaktadır. Kaldı ki tarafların ticari defterleri de davacının beyanlarını doğrulamaktadır. Bu durumda tarafların satış sözleşmesinden döndükleri ve 18.09.2008 başlangıç tarihli ve üç yıl süreli kira sözleşmesini imzaladıkları anlaşılmaktadır. O halde davaya konu kira sözleşmesi hükümlerine göre işin esasının incelenmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.