MAHKEMESİ :Ticaret MahkemesiDAVA TÜRÜ : TazminatMahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tazminat davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kiracı tarafından açılan kiralananın kullanım amacına uygun şekilde bulundurulmaması nedeni ile uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. 1.Dosya kapsamına toplanan delillere delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir. 2.Davacı vekili dava dilekçesinde ve 25.10.2001 tarihli replik dilekçesinde; taşınmazı 1.3.2000 başlangıç tarihli 20 yıl süreli kira sözleşmesi ile davalı şirketten kiraladıklarını, davalı şirketin kiralanan taşınmazın ¾ paydaşı olduğunu, taşınmazın diğer paydaşının bu sözleşmeye onay vereceğinin taahhüt edilmesine rağmen diğer paydaş ...'in açtığı meni müdahale davası neticesinde verilen tahliye kararı üzerine taşınmazı 22.1.2001 tarihinde tahliye etmek zorunda kaldıklarını belirterek, men'i müdahale davasında aleyhine hükmedilen yargılama gideri 46.500 TL ile Mart 2000 tarihinden Aralık 2000 tarihine kadar ödenen 10 aylık kira bedeli 75.000 TL'nin şimdilik 3.500 TL'si olmak üzere toplam 50.000 TL'nin ihtarnamenin tebliğ tarihi olan 31.1.2001 tarihinden itibaren reeskont faizi ile tahsiline ve fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulmasına karar verilmesini istemiştir. Davalı ise; diğer paydaşın kira sözleşmesine onay vereceğini taahhüt etmediklerini, davacı kiracının taşınmazın paylı olduğunu bilerek kiraladığını ve diğer paydaşın sözleşmeye onay vermediğine ilişkin ihtarını almış olmasına rağmen taşınmazı kullanmaya başladığını, men'i müdahale davasının açılmasına davacının neden olduğunu kendi kusuruna dayanarak hak talep edemeyeceğini meni müdahale davasında hükmedilen yargılama giderinin ve diğer taleplerin menfi zarar olarak değerlendirilmeyeceğini belirterek davanın reddini savunmuştur.Davanın reddine ilişkin ilk karar Yargıtay 11. Hukuk Dairesince bozulmuş, Mahkemece, 11. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde bu defa davanın kabulü ile 50.000 TL zararın; sözleşmenin noterde onay harcı olan 5.622,03 TL'sinin ihtar tarihine 7 gün eklenerek bulunan 10.2.2001 tarihinden, 23.500 TL'sinin ödeme tarihi olan 22.11.2001 tarihinden bakiyesinin ise 17.12.2001 olan ödeme tarihinden reeskont faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Ancak, davacı dava dilekçesinde sözleşmenin noterde onaylanması nedeni ile ödenen 5.622,03 TL'nin tahsilini istememiştir. Bozma ilamından sonra 24.6.2005 tarihli dilekçe ile talebini genişleterek iadesi istenen 75.000 TL kira bedeli yanında sözleşmenin noterde onaylanması nedeni ile ödemek zorunda kaldığı harç için şimdilik 3.500 TL'ye hükmedilmesi istenmiştir. Davalı 14.12.2005 tarihli dilekçesi ile menfi zararın miktar olarak belirtilmediğini bunun için yeni delil gösterilemeyeceğini tevsie muvafakatı olmadığını bildirmiştir. Dava dilekçesinde davacının sözleşmenin noterde onaylanması nedeniyle ödenen noter harç miktarı 5.622,03 TL'nin tahsili ile ilgili bir talebi olmadığı halde mahkemece talebi aşacak şekilde bu miktarın da tahsiline karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.