MAHKEMESİ : Adana 5. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 10/10/2013NUMARASI : 2012/1342-2013/1328Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Uyuşmazlık, kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili, dava dilekçesinde, 30/9/2011 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi ile üniversite yerleşkesi içinde bulunan bilardo ve play station salonunun davalıya kiralandığını, sözleşmenin sona ermesine rağmen davalının taşınmazı tahliye etmediğini belirterek davalının kiralanandan tahliyesini istemiştir. Davalı davanın reddini savunmuştur. Mahkemece 2886 sayılı yasanın 75.maddesi uyarınca davalının tahliyesine karar verilmiştir.Taraflar arasında uyuşmazlık konusu olmayan ve hükme esas alınan 30.09.2011 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesinin kiralayanı davacı Cumhuriyet Ç.. Üniversitesi'dir. Sözleşmenin 10. maddesinde süre bitiminde taşınmazın ihtara gerek olmadan tahliye edileceği, aksi halde 2886 sayılı yasanın 75. maddesinin uygulanacağı düzenlenmiştir. Davalı Üniversiteye bağlı yerleşke içerisinde taşınmazın 2886 Sayılı Devlet İhale Kanunu uyarınca yapılan ihale ile davacıya ihale edildiği, gerekli işlemlerin tamamlanarak kira sözleşmesinin düzenlendiği anlaşılmaktadır. Hemen belirtelim ki sözleşme ile kiralanan taşınmaz dava tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan 6570 sayılı Yasaya tabidir. 2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 75.maddesindeki düzenleme devletin özel mülkiyetinde ya da devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmazların gerçek ve tüzel kişilerce işgali üzerine tahliyesini sağlamaya ilişkin bir düzenlemedir. Anılan kanun maddesi hükmünden ancak Hazine ve 13.7.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15 p-3 maddesi hükmüyle belediyeler yararlanır. Taşınmazın davalı üniversite tarafından 2886 Sayılı Devlet İhale Kanunundaki usulle kiraya verilmesi o Yasaya tabi olduğunu göstermez. Bu açıklamalardan kiralananın dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Türk Borçlar Kanununun Genel Hükümlerine mi yoksa Konut ve Çatılı İşyeri Kiraları hakkındaki hükümlerine mi tabi olduğu anlaşılamamaktadır. Genel Hükümlere tabi kira sözleşmesinde süresinin sona ermesi halinde kiralananın bu nedenle tahliyesi mümkün ise de, kiralananın Konut ve Çatılı İşyerleri Kirasına tabi olması halinde Yasada belirtilen sebepler olmaksızın, akdin sona ermesi nedeni ile tahliye talep edilemez. Bu nedenle mahkemece uzman bilirkişi marifetiyle mahallinde keşif yapılarak, yukarıda belirtilen hükümlerden hangisine tabi olduğunun belirlenmesi ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde dava konusu taşınmazın 2886 Sayılı Yasa kapsamında kaldığından hareketle davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 12/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.