Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7611 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 5568 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : İcra Hukuk Mahkemesiİcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira alacağının tahsili için girişilen tahliye istekli takibe vaki itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece yapılan yargılamada davanın kısmen kabulü 28.500,00-TL asıl kira alacağı, 456,00-TL işlemiş faiz toplam 28.956.00-TL olmak üzere itirazın kaldırılmasına,kiralananın tahliyesine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Kira sözleşmesinde birden fazla kiracı olması halinde tahliye istemi bölünemeyeceğinden ve kiracılar arasında zorunlu dava arkadaşlığı olduğundan tahliyeye yönelik takibin ve takip neticesinde tahliye isteminin her iki kiracıya birlikte yöneltilmesi gerekir.Somut olayda; Davacı kiraya veren tarafından 30.03.2004 başlangıç tarihli on yıl süreli kira sözleşmesine istinaden davalı .... hakkında icra takibi başlatılmıştır.Davaya ve takibe dayanak kira sözleşmesinde davalı borçlu ....'in yanısıra ...'nın da kiracı olarak bulunduğu anlaşılmaktadır.Bu durumda, her iki kiracı hakkında da icra takibi yapılması gerekirken sadece kiracı .... hakkında icra takibi yapılmış olması karşısında, tahliye istemi bölünemeyeceğinden,tahliye isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde tahliyeye karar verilmesi doğru değildir. Davalı vekilinin alacağa ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Takibe dayanak kira sözleşmesinde kiracı olarak davalının yanısıra dava dışı ...da bulunduğuna göre, davalının takibe konu borcun (1/2) payından sorumlu olduğu kabul edilerek ona göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde alacağın tamamı hakkında itirazın kaldırılmasına karar verilmesi doğru değildir.Karar bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 28/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.