MAHKEMESİ : Bodrum Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 17/07/2013NUMARASI : 2011/439-2013/627Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kiracı tarafından depozito bedelinin tahsili ve kiralananda kalan eşyaların, olmadığı taktirde bedellerinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili dava dilekçesinde, sözlü kira sözleşmesi ile kiracı bulunduğu, taşınmazı davalının kullanmasına ve taşınmazda bulunan eşyalarını almasına izin vermediği ve 1.000 TL depozito bedelini iade etmediğini belirterek eşyaların olmadığı takdirde bedelinin ve 1.000 TL depozito bedelinin tahsili isteminde bulunmuştur. Davalı ise 1.000 TL’nin depozito bedeli değil ilk ay kira bedeli olduğunu ve tespit yapılan eşyaların bir kısmının kendisine ait olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına, takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.2- Davalının alacağa ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Kira ilişkisinin varlığını ve kira bedelinin miktarını ispat yükü kiralayana; kira bedelini ödediğini ispat yükü ise kiracıya aittir. Davalı sözlü kira sözleşmesini kabul etmiş fakat ödenen 1.000 TL’nin depozito olarak değil, ilk ay kira bedeli olarak ödendiğini savunmuştur. Davalı tarafından depozitoya karşı çıkıldığına göre davalı kiracı, 1.000 TL’nin depozito olarak verildiğini kanıtlamakla yükümlüdür. Yıllık kira miktarı dikkate alındığında 6100 Sayılı HMK'nun 200. maddesi ( mülga 1086 Sayılı HMUK'nun 288. maddesi ) gereği sözlü kira ilişkisi tanık beyanı ile kanıtlanamaz. Davacı tarafından 1.000 TL’nin depozito bedeli olduğu kanıtlanmadığından bu yönden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde istemin kabulüne karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.