Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7202 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 1721 - Esas Yıl 2011





Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar davacılar ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, erken tahliye nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne, 8.000 TL alacağın dava tarihinden,10.985,72 TL alacağın ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi üzerine hüküm davacılar ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir. 1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına dayandıkları belgelere temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre davacının tüm,davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davalının kira parasına ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince; Davacılar vekili,dava dilekçesinde,davalı tarafın 15.07.2006 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli kira sözleşmesi ile kiracı iken davacıya 31.08.2007 tarihli ihtar gönderip taşınmazı 01.11.2007 tarihinde tahliye edeceğini bildirdiğini ancak taşınmazı bu tarihte değil de 17.09.2008 tarihinde tahliye ettiğini belirterek taşınmazın taahhüt edilen tarihte tahliye edilmemesi nedeniyle uğradıkları zarardan şimdilik fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 8.000 TL'nin tahsilini istemiştir. Davalılardan Ş... A.Ş.Genel Müdürlüğü vekili, davacı ile taşınmazın birinci yılın sonunda tahliye edilmesi hususunda anlaştıklarını, 15.07.2007-15.07.2008 tarihleri arasındaki kira parasının tümünün ödendiğini, davacının isteyebileceği kira parası ya da tazminatın bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, taşınmazın tahliye edildiği 17.09.2008 tarihi ile 15.07.2008 arasında kalan döneme ilişkin ödenmeyen 2 ay 2 günlük kira parası olan 18.985,72 TL'nin tahsiline karar verilmiştir. Taraflar arasında 15.07.2006 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli kira sözleşmesi düzenlendiği hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinin 8.maddesinde, müteakip yıllarda DİE'nin belirleyeceği (ÜFE+TÜFE/2 12 aylık ortalamaya göre) oranda artış yapılacağı kararlaştırılmıştır. Kira sözleşmesi ve sözleşmedeki bu artış şartı geçerlidir ve tarafları bağlar. Bu nedenle mahkemece hüküm altına alınan 15.07.2008-17.09.2008 tarihleri arasındaki 2 ay 2 günlük kira parasının sözleşmeye ve sözleşmedeki artış şartına göre belirlenecek aylık kira parası üzerinden hesaplanması gerekmektedir. Bilirkişi raporunda, taraflarca uyuşmazlık konusu olmayan kira sözleşmesindeki aylık kira ve artış hükümlerine göre dava konusu dönemdeki aylık kira parasının belirlenmesi gerekirken dava konusu taşınmaza emsal nitelikte taşınmazların büyüklük ve kira paraları esas alınarak aylık kira parasının belirlenmesi hatalı olup, mahkemece eksik ve hatalı bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru değildir. Mahkemece yapılacak iş, konusunda uzman bilirkişi yada bilirkişilerden yeniden rapor alınarak yukarıda açıklandığı üzere 15.07.2006 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli kira sözleşmesinde yer alan kira parası ve artış oranı dikkate alınarak dava konusu döneme ait kira parasının tespiti ile alacak miktarının bu kira parası üzerinden belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir. SONUÇ;Yukarıda 2 no'lu bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 30.06.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.