Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 692 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17011 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 20. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/09/2013NUMARASI : 2013/551-2013/677Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, konut ihtiyacı nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacılar vekili dava dilekçesinde; davalının 01.02.2011 başlangıç tarihli sözleşme uyarınca davacıların maliki bulunduğu taşınmazda kiracı olduğunu, kira sözleşmesinin bir yıl süreli olduğunu,müşterek maliklerden ihtiyaçlı M.. Y..'in boşanarak annesi ile birlikte yaşamaya başladığını ancak yetişkin bir kişi olup annesi ile birlikte yaşamasının mümkün olmadığını, davalının oturmakta olduğu dairenin küçük olması nedeniyle dava konusu bağımsız bölüme ihtiyacı olduğunu,keşide edilen ihtara rağmen davalının kiralananı tahliye etmediğini belirterek kiralananın tahliyesine karar verilmesini istemiştir. Davalı ise ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını, tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın samimi, gerçek ve zorunlu olması gerektiğini savunmuştur. Mahkemece davacıların konut ihtiyacı samimi görülmeyerek davanın reddine karar verilmiştir. Davacılardan M.. Y..'in boşandıktan sonra annesi ile oturmaya başladığı anlaşılmakta ise de davacı ergin bir kişi olup devamlı olarak annesi ile birlikte oturmaya zorlanamaz.Dosya kapsamından dava konusu taşınmazın satışına ilişkin ilanın ihtiyaçlının boşanmadan önceki dönemde eşi tarafından verildiği anlaşılmaktadır.Kaldı ki dava konusu taşınmazın 1+1 nitelikte olup boşanmadan sonra kiraya verilen yerin daha büyük olduğu iddiası karşısında yalnız başına olan ihtiyaçlının daha büyük bir dairede oturmaya zorlanması da düşünülemez.Davacı ihtiyaçlının ihtiyacın kanıtlanması yönünden göstereceği delillerin toplanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.