MAHKEMESİ :Sulh Hukuk MahkemesiMahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı menfi tespit davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira alacağının tahsili amacıyla kiraya veren sıfatıyla davalı tarafından yapılan icra takibi nedeniyle borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davalının takibe konu kira sözleşmesi gereğince borçlu olmadığının tespitine, takibin bu nedenle iptaline karar verilmiş, hüküm davacı tarafından kötü niyet tazminatı verilmesi gerektiğinden bahisle temyiz edilmiştir.Davacı, davalının 01.01.2013 tarihli bir yıl süreli, aylık 750,00 TL bedelli kira sözleşmesine istinaden davalının ... 1. İcra Müdürlüğünün 2014/2350 E. sayılı dosyası ile 01.08.2013-01/07/2014 dönemi kira parası olarak 12.750,00 TL kira alacağı ve 603,08 TL işlemiş faizi olmak üzere 13.353,08 TL alacağın tahsili istemiyle icra takibinde bulunduğunu, takibin haksız olduğunu, takip alacaklısı davalının, davacı işyerini tahliye etmemiş olduğu halde 25/07/2013 tarihinde davalının kızı .... ait olan .....Tic.Ltd.Şti. unvanlı ticari şirkete kiraya verip fiilen teslim ettiğini, dava dışı şirketin kullanımının 25/07/2013 ten bu güne halen devam ettiğini,....Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/280 Es - 490 Karar nolu ilamı ile fuzuli şagilin tahliyesine hükmedildiğini, neticede halen kirası davacıdan tahsil edilmeye çalışılan işyerinin, davacıya teslim edilmediğini, davalının, 2013/Temmuz - 2014/Temmuz dönem kirasını kendi ikinci kiracısından tahsil ettiği halde davalının aynı işyeri için, ikinci kez ödeme almaya çalıştığını, davacının, işyerini davalının hukuksuz eylemi neticesinde kullanamadığını, davacının davalıya böyle bir kira borcu olmadığını, belirterek davacının, davalıya borçlu olmadığının tespiti ile ... 1. İcra Müd.'nün 2014/2350 Esas sayılı takibinin iptaline, davalı kötüniyetli olduğundan %20 den az olmamak üzere tazminatına hükmedilmesini istemiştir. Davalı vekili, ... Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2014/280 esas 2014/490 karar sayılı ilamıyla taraflar arasında 01.01.2013 tarihli kontratın geçerli olduğuna karar verildiğini, ancak davacı tarafın buna rağmen mecura ilişkin kira bedellerini ödemediğini, taşınmaza gelip girmese de taşınmazda menkul eşyalarının bulunduğunu, taşınmaz için en son ödenen 9.000 TL lik bedelin.... bağlayacağını, belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece sözleşmenin tarafı olan davacının mecuru sözleşmeye uygun teslim aldığından ve davalının edimini yerine getirdiğinden, davacının kira borcunun varlığından söz edilemeyeceğinden davanın kabulüne karar verilmiştir.Menfi tespit davasında, takip tarihinde yürürlükte bulunan, İcra İflas Kanununun 72/5 maddesi gereğince, “Dava borçlu lehine hükme bağlanırsa derhal takip durur. İlamın kesinleşmesi üzerine münderecatına göre ve ayrıca hükme hacet kalmadan icra kısmen veya tamamen eski hale iade edilir. Borçluyu menfi tespit davası açmaya zorlayan takibin haksız ve kötü niyetli olduğu anlaşılırsa, talebi üzerine, borçlunun dava sebebi ile uğradığı zararın da alacaklıdan tahsiline karar verilir. Takdir edilecek zarar, haksızlığı anlaşılan takip konusu alacağın yüzde yirmisinden aşağı olamaz.”Menfi tespit davası, borçlu lehine sonuçlandığına göre davacı borçlu ...nun 72/5 maddesi gereğince tazminat talebinde bulunabilir. Davalı önce davacı ile sözleşme yaptığı ve taşınmazı teslim ettiği halde daha sonra davalının kızı ...'a ait olan .... Tic.Ltd.Şti. unvanlı ticari şirkete kiraya verip fiilen teslim ettiği ve ondan da kira bedeli tahsil ettiği anlaşılmakla mahkemece bu husus gözetilerek davacının kötü niyet tazminatı istemi hakkında olumlu olumsuz bir karar verilmesi gerekirken bu hususta karar verilmemiş olması doğru değildir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 16/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.