Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6633 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 15508 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ : Karşıyaka 3. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 11/07/2013NUMARASI : 2012/1308-2013/838Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira parasının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili dava dilekçesinde, halen ödenen aylık net 840 TL kira bedelinin 01/01/2013 tarihinden itibaren aylık net 3500 TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiş, davalı vekili davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 01/01/2013 tarihinden itibaren kira bedelinin aylık net 2100 TL olarak tespitine karar verilmesi üzerine hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Taraflar arasında çekişmesiz olan kira sözleşmesi 01/01/2008 başlangıç tarihli 1 yıl süreli olup, tespiti istenen dönem itibariyle kira parasının mahkemece hak ve nesafet uygulamasına göre belirlenmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, kira parasının bir bölümünün stopaj ve fon kesintileri adı altında, vergi dairelerine kiracı tarafından ödenmesi, kiraya verenin gelir vergisi yükümlülüğüne ait ve vergi yasalarınca düzenlenen bir konudur. Yakıt parası, aydınlatma temizlik, sigorta veya doğrudan doğruya mecurun kullanımından doğan masraf kalemlerinden olmayan vergi, kira parasının tespitinde bir unsur olarak dikkate alınamayacağından fon ve vergi stopajı düşülerek “Net” kira parası tespit edilemez. Öte yandan hükme esas alınan bilirkişi raporunda; emsal olarak esas alınan kira sözleşmesindeki net kira parası brüt kira parasına dönüştürülmek suretiyle hesaplama yapılmış olup bu sebeple bilirkişi tarafından belirlenen kira parasının da brüt kira parası olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece bilirkişi tarafından hesaplanan brüt kira parası, net kira parası gibi düşünülerek buna hükmedilmesi doğru olmadığı gibi kiracının eski kiracı olduğu gözetilerek hak ve nesafet indirimi yapılması gerekirken bu indirim yapılmaksızın bilirkişi raporunda belirlenen rakamın aynen kabulü de doğru değildir. Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır. SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek H.U.M.K.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin yargılama giderleri ve vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.