Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6256 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 14796 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Trabzon 1. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 10/07/2012NUMARASI : 2011/721-2012/696Sulh Hukuk Mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmesi üzerine, mahkemece kararda yazılı miktar kesin olduğu ve temyiz edilemeyeceği gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiş ise de; davacı vekilinin dava dilekçesinde istediği alacağın 7.200,00 TL olduğu, mahkemece davanın 1.334,31 TL üzerinden kısmen kabulüne karar verildiği ve davacı vekilinin reddedilen alacağa yönelik olarak kararı temyiz ettiği anlaşıldığından temyiz isteminin reddine ilişkin mahkeme kararı yerinde olmadığından temyiz isteminin reddine ilişkin Mahkemece verilen 09.07.2013 tarihli Ek Kararı kaldırılarak, işin esasının incelenmesine geçildi.Dava, ödenmeyen kira bedeli, cezai şart ve tazminattan oluşan alacağın tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosya kapsamına, toplanan delillere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre temyiz eden davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı ile kira sözleşmesinden doğan problemlerden dolayı 02.12.2010 tarihinde protokol yaptıklarını, bu protokole göre davalının kira bedellerini ve kullanığı elektriğin bedelini ödeyeceğini taahhüt ettiğini, davalının söz konusu protokoldeki vecibelerini yerine getirmeyerek kiraladığı iş yerini de harabe halinde bırakarak eski haline getirmeden dava konusu yeri boşalttığını, sunduğu protokole göre davalıdan alacağının 7.200,00 TL olduğunu, ayrıca davalının taşınmazına verdiği zararlardan dolayı da mağdur olduğunu belirterek 7.200,00 TL alacakla birlikte mahallinde tespit edilecek zararının da alacağına eklenerek faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı duruşmadaki beyanında; açılan davayı kabul etmediğini, elektrik faturalarını ödediğini, borcunun bulunmadığını, ödediğine dair faturaları da ibraz ettiğini belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davalının, davacının taşınmazına vermiş olduğu hasar bedelinin kabulü ile 1.334,31-TL hasar bedelinin davalıdan tahsiline, davalının kira sözleşmesinin diğer hususlarına aykırı davrandığı kanıtlanamadığı gerekçesiyle tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.Kira ilişkisinin varlığını ve kira bedelinin miktarını ispat yükü kiralayana aittir. Kira bedelinin ödediğini ispat yükü ise kiracıdadır. Taraflarca imzalanan 02.12.2010 tarihli protokolde davalının aylık 400,00 TL'den 6 aylık toplam 2.400 TL kira borcunun olduğu belirlenmiştir. Davalı tarafça, protokole ve davaya konu kira bedellerinin ödendiği yazılı belge ile ispatlanamamıştır. Bu durumda mahkemece davaya konu kira bedellerine hükmedilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile kira bedellerinin tahsili isteminin reddine karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 14/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.