Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davacılar ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, işyeri ihtiyacı sebebiyle tahliyeye ilişkin olup, mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir. 6570 sayılı Yasanın 7/b ve c maddesi hükmüne göre ihtiyaç iddiasına dayalı olarak açılacak tahliye davalarının İİK.nun 272. maddesinin kıyasen uygulanması suretiyle kira sözleşmesinin bitimini takip eden bir ay içinde açılması gerekir. Daha önce veya bu bir aylık süre içerisinde sözleşmenin yenilenmeyeceğine ilişkin tahliye iradesi kiracıya bildirilmiş ise bu bildirimi takip eden dönem sonuna kadar dava açılabilir. Dava açma süresi kamu düzenine ilişkin olup, davalı ileri sürmese bile mahkemece kendiliğinden gözönünde bulundurulması gerekir. Dava da dayanılan ve hükme esas alınan 01.09.2004 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmenin özel hükümler yedinci maddesinde; akdin yenilenmeyeceği, akdin hitamından en az iki ay önce kiralayanın adresine ulaşacak şekilde ihtarname ile bildirilmemesi durumunda kira sözleşmesinin aynı şartlarla bir yıl daha uzatılmış sayılacağı hükmüne yer verilmiştir. Kararlaştırılan bu maddede kiracıya feshi ihbar ile tahliye etme hakkı verilmiştir. Her ne kadar mahkemece bu ihtar şartına uyulmadan açılan davanın süresinde olmadığından davanın reddine karar verilmiş ise de anılan maddede tahliye konusunda davacıya bir yükümlülük getirilmemiştir. Bu durumda yukarıda açıklanan ilkeler karşısında 28.09.2009 tarihinde açılan dava süresinde olduğundan işin esasının incelenip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, sözleşmenin 7. maddesinin yorumlanmasında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde davanın süresinde açılmadığından reddine karar verilmesi doğru değildir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır. SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.