Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3994 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 11509 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ : Eskişehir 3. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 16/05/2013NUMARASI : 2012/2043-2013/902Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı menfi tespit davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira farkı borcu nedeniyle borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili dava dilekçesinde,müvekkilinin 25/03/1994 başlangıç tarihli on yıl süreli sözleşme ile kiracı olduğunu, hakkaniyete uygun artış yaparak kira bedellerini ödediğini, davalının 2005-2009 yılları için kira fark bedeli talep ettiğini belirterek 22.790,87.-TL borcu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, kira farkı oluşan 2005-2009 yıllarına ait kira bedellerinin Büyükşehir Belediye Encümeni tarafından belirlenip işletmeciye tebliğ edildiğini, yapılan kira artışlarının usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davalının tek taraflı olarak belirlediği kira miktarının davacıyı bağlayıcı olmadığı, davacı tarafından yatırılan kira bedellerinin davalı tarafından ihtirazi kayıt ileri sürülmeksizin alındığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.Davada dayanılan ve hükme esas alınan 25/03/1994 başlangıç tarihli ve on yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşme uyarınca kira bedeli aylık 30.-TL olup şartnamenin 7. maddesinde, 3 yıllık sabit kira bedelinin bitiminde 4. yılın başından itibaren yıllık kira bedellerinin % 40 oranında arttırılacağı kararlaştırılmıştır. Bu artış oranı belli ve geçerli olup, tarafları bağlar. Bu nedenle mahkemece; sözleşmedeki artış koşulu doğrultusunda yapılacak hesaplamaya göre menfi tespit istemi hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 31/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.