Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3891 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 2545 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Datça İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 16/12/2014NUMARASI : 2014/51-2014/61İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın kaldırılması istemine ilişkindir. Mahkemece istemin kabulü ile itirazın kaldırılmasına karar verilmiş, karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı alacaklı dava dilekçesinde 11.04.2014 tarihinde başlatmış oldukları haciz ve tahliye istekli icra takibi ile aylık 500,00-TL den Aralık/2011 ile Mayıs/2013 arası toplam 9.000-TL asıl 1.305-TL işlemiş faiz alacağının tahsilini istediklerini, itiraz üzerine takibin durduğunu, bunun üzerine 17.06.2014 tarihinde Datça İcra Hukuk Mahkemesi 2014/30 esas sayılı dosya ile itirazın kaldırılması ve tahliye talep edildiğini, mahkemece davanın kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verildiğini, sehven itirazın kaldırılmasına karar verilmediğini, iş bu dava ile de aynı takip dosyasına dayanılarak itirazın kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir. Davalı ise kirayı elden ödediğini ve borcu olmadığını savunmuştur. Mahkemece; ödeme ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüyle itirazın kaldırılmasına karar verilmiştir.Taraflar arasında 20.06.2011 başlangıç tarihli, 2 yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık yoktur. Davacı 11.04.2014 tarihinde başlattığı icra takibine dayanarak daha önce Datça İcra Hukuk Mahkemesi 2014/30 esas, 2014/240 sayılı dosya ile itirazın kaldırılması ve tahliye talebinde bulunmuş, mahkemece sehven kiralananın tahliyesine karar verilip itirazın kaldırılması talebi hakkında olumlu-olumsuz bir karar verilmemiştir. İş bu dosya davacının temyiz hakkı bulunduğu gözetilerek Datça İcra Hukuk Mahkemesinin 2014/30 esas, 2014/240 sayılı ilamının kesinleşmesinin beklenip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.Karar bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.