Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3890 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 2546 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : Antalya 2. İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 26/11/2014NUMARASI : 2014/1046-2014/1238İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira alacağının tahsili için girişilen icra takibine vaki itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece tahliye isteminin reddine, alacağın ise kısmen kabulü ile 165/3016 kısmının kabulü ile bu kısım yönünden itirazın kaldırılmasına karar verilmesi üzerine hüküm davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı yürürlükten kaldırılan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 388. maddesi ile bunun karşılığı olarak düzenlenen ve 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297/2. maddesinde belirtilmiştir. Buna göre hüküm, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kapsar. Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Hüküm gerekçesi dosya içeriğine uygun olmak zorundadır. Ayrıca, hükmün gerekçesi ile sonuç kısmı birbiri ile çelişmemelidir. Somut olayda; Davacı vekili, dava konusu taşınmazı 14.11.2012 tarihinde satın aldığını, satın alma iradesinin ve bu tarihten sonraki kira bedellerinin hesabına ödenmesinin keşide edilen ihtar ile davalıya bildirildiğini, ödenmeyen Kasım/2012 ile Şubat/2013 ayları arası kira bedelleri toplam 2.400-TL nin işlemiş faiziyle birlikte tahsili için başlatılan takibe davalının haksız itirazı üzerine takibin durduğunu belirterek haksız itirazın kaldırılmasına ve kiralananın tahliyesine karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili ise taşınmazda hiçbir zaman kiracı olmadığını, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece kararın gerekçesinde; davalının talep konusu kirayı zamanında ödenmeyerek temerrüde düştüğü anlaşıldığından davanın kabulü ile haksız itirazın kaldırılmasına karar verilmiş olduğu halde hükmün sonuç kısmında tahliye isteminin reddine, alacağın kısmen kabulü ile 165/3016 kısmının kabulüne ve bu kısım yönünden itirazın kaldırılmasına karar verilmiştir. Kararın bu şekilde yazımı ile kararın gerekçe kısmı ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratacak şekilde müphem, Yargıtay denetimine elverişli olmayan bir karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalının temyiz itirazları incelenmesine bu aşamada yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 16.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.