MAHKEMESİ : İstanbul 7. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 04/07/2013NUMARASI : 2012/176-2013/443Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin uyarlanması davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Davacı dava dilekçesinde, taraflar arasında 08.09.2005 tarihli 15 yıl süreli kira sözleşmesi olduğunu, aylık kira bedelinin brüt 2.375 TL olduğunu,kira akdi hususi şartları 5 maddesinde artış hükmü bulunduğunu, yıllar itibariyle yapılan artışlarla belirlenen son kira bedeli reel enflasyonun,paranın satın alma gücünün ve emsallerinin çok altında bulunması,çevredeki yeni ulaşım imkanlarının oluşması, mecurun bulunduğu semtin daha hareketli ve yoğun hale gelmesi karşısında davalı tarafından mecur için ödenen kira bedelinin çok düşük olduğunu belirterek mecurun aylık kira bedelinin 8.3.2012 gününden itibaren 12.000 TL olarak tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Kural olarak tarafların her türlü etken dışında ve serbest iradeleri ile yaptıkları kira sözleşmesinde belirledikleri (kira parasına ilişkin) artış şartı, kira süresince tarafları bağlayıcıdır.Somut olayda, taraflar arasındaki kira sözleşmesi 08.09.2005 başlangıç tarihli 15 yıl süreli olup sözleşmede kira parasının kontrat bitiminde TEFE oranında arttırılacağı kararlaştırılmıştır. Buna göre kira parasının sözleşme süresince her yıl TÜFE (ÜFE) oranında arttırılması, dolayısı ile ilke olarak 08.03.2012 tarihinde başlayan dönem kirasının da ÜFE Endeksine göre belirlenmesi gerekir.Ne var ki sözleşmede kira artışının TEFE (ÜFE)'ye göre yapılması yönünde hüküm varsa da, davacı, geçen süreçte kira artışının yıllar itibariyle yapılan artışlarla belirlenen son kira bedeli reel enflasyonun,paranın satın alma gücünün ve emsallerinin çok altında kaldığını, çevredeki yeni ulaşım imkanlarının oluştuğunu ,mucurun bulunduğu semtin daha hareketli ve yoğun hale geldiğini bu nedenle davalı tarafından kiralanan için ödenen kira bedelinin çok düşük olduğunu belirterek hak ve nesafete göre kira parasının belirlenmesini istemiştir.Bu durumda, dava dilekçesinde açıklandığı üzere davacının talebi; kira bedelinin (sözleşmedeki artış şartına uygun olarak) tespiti değil, kira bedelinin günün koşullarına uyarlanması mahiyetindedir. Mahkemece davanın niteliği üzerinde durulmaksızın, bilirkişi raporu doğrultusunda kira parasının brüt 6800,00 TL olarak tespitine karar verilmiş, uyarlama davasına ilişkin şartların bulunup bulunmadığı tartışılmamıştır. Mahkemece davanın kira bedelinin uyarlaması istemine ilişkin olması nedeniyle, uyarlama şartlarının oluşup oluşmadığı 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununun 138. maddesi çerçevesinde değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 26.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.