MAHKEMESİ : Mersin 1. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 20/05/2013NUMARASI : 2012/494-2013/583Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kira alacağının tahsiline yönelik icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı sözlü kira ilişkisine dayanarak davalı hakkında 24.01.2012 tarihinde başlattığı icra takibinde aylık 300 TL den ödenmeyen 2008/Ağustos ayı dahil 2012/Ocak ayına kadar olan 18 aylık kira alacağının tahsilini istemiştir. Davalı ise kira ilişkisine karşı çıkmamış olup savunmasında; kira ilişkisinin Şubat/2009 tarihinde başlayıp Şubat/2012 tarihi itibariyle sona erdiğini, aylık kira parasının 200 TL olup elden ödediğini, öte yandan kiralanana 2.500 TL faydalı masraf yaptığını belirtmiştir. Davacı vekili faydalı masraflara yönelik beyanında; faydalı masraf tutarını alacaktan mahsup edip kalan kısım için takip yaptıklarını belirtmiştir. Mahkemece elden ödeme savunmasının kanıtlanamadığı gerekçesi ile davalının kabul ettiği aylık 200 TL tutar üzerinden toplam 3.600 TL kira alacağı ve 245 TL işlemiş faiz üzerinden itirazın iptaline karar verilmiştir. TMK’nun 6.maddesi uyarınca kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür. Somut olayda davacı sözlü kira ilişkisine dayanmıştır. Davalı kira ilişkisine karşı çıkmamakla birlikte kira başlangıç tarihinin Şubat/2009 olduğunu savunmuştur. İcra takibinin konusu 2008/Ağustos ayı dahil 2012/Ocak ayına kadar olan kira paralarıdır. Kira başlangıç tarihi taraflar arasında çekişme konusu olduğundan davacı TMK’nun 6.maddesi hükmü uyarınca kira başlangıç tarihini de yasaya uygun delillerle kanıtlamak durumundadır. Bu itibarla mahkemece davacıya, kira başlangıç tarihi konusunda yemin delili dahil ispat vasıtalarını sunması için imkan ve süre verilerek sonucu dairesinde bir karar verilmesi gerekirken bu husus göz önünde bulundurulmaksızın yazılı şekilde hüküm verilmesi doğru değildir. Öte yandan davalı tarafından kiralanana yapıldığı bildirilen ve davacı vekilinin de kabulünde olan faydalı masraflara yönelik tutarın alacaktan mahsubunun gerekip gerekmediğinin mahkemece tartışılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bu hususun da gözden kaçırılması hatalı olmuştur. SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.