Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3597 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 13042 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ :Asliye Hukuk MahkemesiDAVA TÜRÜ : AlacakMahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı olarak davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle gün tayin edilerek taraflara gönderilen davetiyelerin tebliğ edilmesi üzerine, belli günde temyiz eden davalı vekili Av. ... ve davacı vekili Av. ... geldi. Hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, davacı kiracılar tarafından, dava konusu taşınmazlara yapılan faydalı masrafların tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacılar vekili dava dilekçesinde; Davacıların murisi ..... ile davalıların murisi ..... İçerler arasında yapılan sözlü kira sözleşmesi ile mülkiyeti davalılara ait olan 11 adet tarla vasfındaki taşınmazların 40 yıl önce kiralandığını, taşınmazlara şeftali, ceviz ağaçları dikerek faydalı masraflar yaptıklarını belirterek fazla hakları saklı olmak üzere 6.500 TL.nin temerrüt tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, bilirkişi raporu sonrası talebini 965.949,21 TL olarak ıslah etmiştir. Davalılar vekili cevabında; taşınmazların tahliye edilmediğini, taşınmazların bakımsız bırakıldığını, taşınmazların bir kısmının kiralandığı tarihte şeftali bahçesi olduğunu savunarak davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 642.286,85 TL faydalı masraf giderinin temerrüt tarihi olan 20.06.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesi üzerine, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Davalılar vekilinin taşınmazın kiralandığı tarihte şeftali bahçesi olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde; Davaya konu 11 adet taşınmazın davalıların miras bırakanı tarafından davacıların miras bırakanına 40 yıl önce kiralandığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davacı kiracılar, kiralanana yaptığı faydalı ve zorunlu masrafları Borçlar Kanunu'nun, 414. maddesi kapsamında vekaletsiz iş görme hükümlerine göre davalı kiralayanlardan isteyebilir. Dava tarihinde yürürlükte olan Borçlar Kanunu' nun 292/son (TBK'un 372) maddesi hükmünce kiracı, kiralanana göstermekle yükümlü olduğu özen çerçevesinde meydana gelen değer artışları için kiraya verenden tazminat isteyemez ise de, onu izleyen maddenin son fıkrası uyarınca zorunlu veya yükümlü olmadığı halde kiralanan için yaptığı harcamalar, emek ve çalışmasından dolayı kiralananda oluşan değer artışı karşılığını kiraya verenden isteyebilir. Ancak, değer artırıcı masraflar ve çalışmaların uygun kanıtlarla ispatı gereklidir. Davalı tarafından taşınmazların bir kısmının ilk kiralandığı zamanda şeftali bahçesi olduğu savunulduğuna göre, taşınmazda bulunan şeftali ağaçlarının yenilenmesinin dava tarihinde yürürlükte olan 818 Sayılı BK'nun 292. maddesi hükmü kapsamında kiracının özenle işletme yükümlülüğünden doğan iyileştirici işlemler olduğunun kabulü gerekir. Bu durumda taşınmazların ilk kiralandığı durumları araştırılmadan, tüm taşınmazlar yönünden faydalı masraf hesabı yapılarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.2-Davalılar vekilinin ekonomik ömrünü tamamlamış şeftali bahçeleri yönünden temyiz itirazlarının incelenmesinde; Hükme esas alınan bilirkişi raporunda şeftali ağaçlarının ekonomik ömrünün 15 ile 18 yıl olduğu belirtilmesine rağmen, 18-19 yıllık şeftali ağaçları içinde faydalı masraf hesaplandığı görülmektedir. Bu ağaçların sökülerek yerine yenilerinin dikilmesi gerekeceğinden bu ağaçlar yönünden faydalı masraf hesabı yapılması doğru olmadığı gibi ekonomik ömrünü tamamlamak üzere olan ağaçlar yönünden de kalan süreleri ile orantılı bir tazminat hesabı yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmesi hatalıdır.3-Davalılar vekilinin münavebe planına ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Hükme esas alınan bilirkişi raporunda 1. yıl için biber, 2. yıl için patlıcan, 3. yıl için ise mısır üretimi yapılması durumundaki taşınmazların tarla olarak değeri gelir metodu ile hesaplanmış ise de; davalılar vekili tarafından taşınmazların bulunduğu bölgede, başka ürünlerin daha çok gelir getirdiğinden, kereviz domates gibi ürünlerin yetiştirildiği hesaplama bu ürünlerin dikkate alınmasına ilişkin itirazlarının karşılanmadığı görülmektedir. Bu durumda ilçe tarım müdürlüğünden bölgede daha çok hangi ürünlerin yetiştirildiği sorularak ürün demetinin buna göre belirlenmesi ve bu hususta ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi de doğru değildir. Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.SONUÇ: Yukarıdaki bentlerde açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, Yargıtay duruşması için kendisini vekille temsil ettiren davalılar yararına takdir edilen 1.350 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 03.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.