Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 2988 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 8435 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk MahkemesiMahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Uyuşmazlık, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, delillerin mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde bir isabetsizlik olmamasına göre davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davalının kira bedelinin tespitine yönelik temyiz itirazına gelince;Davacı, dava dilekçesinde dava konusu taşınmazları 12/11/2013 tarihinde satın aldığını, iktisap tarihinin davalıya ihtarname ile bildirildiğini, 25/04/2007 başlangıç tarihli 10 yıl süreli kira sözleşmesinde aylık kira bedelinin 11,000,00 TL olduğunu, kira bedeline ÜFE oranında artış yapılacağının kararlaştırıldığını, belirterek eski malik ile akdedilen kira sözleşmesine göre taşınmazların aylık kira bedellerinin tespitine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı davanın reddini savunmuştur. Davacının dava konusu taşınmazları 12/11/2013 tarihinde satın aldığı ve önceki malikle davalı arasında imzalanan 25/04/2007 başlangıç tarihli 10 yıl süreli kira sözleşmesine taraf olduğu hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinde kira bedelinin aylık net 11.000 TL olduğu ve sözleşmenin 4. Maddesinde kira bedeline TÜFE+TEFE/2 oranında artış yapılacağı kararlaştırılmıştır. Mahallinde yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporunda, 25/04/2008 tarihinden 25/04/2013 tarihine kadar sözleşmede kararlaştırılan TEFE+ÜFE/2 artış oranında artış yapılmak suretiyle 25/04/2013-25/04/2014 dönemi aylık kira bedelinin net 17.101,10 TL olması gerektiği tespit edilmiştir. Ancak raporda bilirkişi tarafından ÜFE oranlarının Nisan ayına göre, TÜFE oranlarının ise Mart ayı esas alınarak hesaplama yapıldığı anlaşılmakla bilirkişiden ek rapor alınıp ÜFE oranlarının Nisan ayına göre, TÜFE oranlarının ise Mart ayı esas alınmasının nedeni açıklattırılıp üzerinde durularak yeniden yapılacak hesaplama sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir. 3-Davalının vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazına gelince; Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 9. maddesine göre kira tespiti davalarında tespit olunan kira bedeli farkının bir yıllık tutarı üzerinden tarifenin üçüncü kısmı gereğince hesaplanacak miktarın tamamı, vekalet ücreti olarak hükmolunur. Halen ödenmekte olan aylık kira bedeli ile hüküm altına alınan miktar arasındaki farkın bir yıllık tutarı üzerinden davacı yararına, davada talep edilen aylık kira bedeli ile hüküm altına alınan aylık kira bedeli arasındaki farkın bir yıllık tutarı üzerinden de davalı yararına vekalet ücreti takdiri gerektiği nazara alınıp mahkemece bu ilkeler doğrultusunda davacı yararına brüt yıllık kira farkı üzerinden nisbi vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken yazılı şekilde davacı yararına fazla vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. ./..Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır. SONUÇ: Yukarıda 2 ve 3 nolu bentte açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 13.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.