MAHKEMESİ : Marmaris Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 28/05/2013NUMARASI : 2012/229-2013/297Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılık sıfatının tespiti ve muarazanın giderilmesi davasına dair karar, davalılardan İl Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kiracılığın tespiti ve muarazanın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili; dava dilekçesinde, Milli Eğitim Bakanlığı'na tahsisli Marmaris Sabancı Lisesinin ön bahçesinin bir kısmını kitap ve hediyelik eşya satışı için yapılan ihale sonucunda hazırlanan 12.06.2009 tarihli sözleşmeyle müvekkilinin kiraladığını, sözleşmenin 6. Maddesinde ''İşbu sözleşmenin süresi bir yıl olup, bu bir yıllık sözleşme süresi sözleşmenin feshini gerektiren nedenler yoksa en fazla 5 yıl süre ile uzatılabilir.'' hükmünün yer aldığını, en son üçüncü yıl için 17/06/2011 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesinin imzalandığını, 4. yıla girildiğinde ise kiralayan davalı Marmaris S.. M..'nün 14/05/2012 tarihli yazısı ile Resmi Gazete'de yayınlanan yönetmeliğe istinaden kira sözleşmesinin yenilenmeyeceğinin bildirildiğini; taşınmaz her ne kadar 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu'na göre kiraya verilmiş olsa da, kira sözleşmesine dayanılarak yapılacak tahliye işleminin ancak (mülga) 6570 Sayılı Kanunun 7. maddesinde sayılan şartların varlığı halinde ve ilam alınmak suretiyle mümkün olduğunu, tahliye şartlarının oluşmadığını belirterek kiracılığının devam ettiğinin tespitini talep etmiştir. Davalılar işletme hakkı süresinin dolduğunu, sözleşmenin sona erdiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.Davada dayanılan ve hükme esas alınan 17.06.2011 başlangıç tarihli, bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır.2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3 ve 4.fıkrasında; “Kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu Kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 13.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15/p-3. maddesi hükmüyle Belediyeye, 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdarelerine ve son olarak 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür. Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasal süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağı hüküm altına aldığından, 2886 Sayılı Yasanın 1. maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekir.Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve Belediyeler 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin kiralananın 6570 Sayılı Yasaya ya da Borçlar Kanununa tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden, gerekse mülkiye amirinden tahliyesini isteyebilirler. Ecrimisil olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış veya ödenmiş olması, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmez.Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2010/13-671 Esas, 2010/696 Karar sayılı içtihadında da bu husus benimsenmiştir.Somut olaya gelince; taşınmazın 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu uyarınca kiraya verildiği hususunda uyuşmazlık yoktur. Bu durumda 17.06.2011 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesinin 2886 Sayılı Yasanın 75. maddesine göre dönemin bittiği 17.06.2012 tarihi itibariyle sözleşmenin sona erdiğinin kabulü gerekir, artık bu tarihten sonra davalı kiracı fuzuli şağil durumuna düşmüştür. Bu nedenle mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir. SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 05.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.