Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1856 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1017 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ : Niğde İcra Hukuk MahkemesiTARİHİ : 30/10/2014NUMARASI : 2013/227-2014/224İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu aleyhine kira alacağının tahsili amacıyla tahliye istekli olarak başlatılan icra takibine vaki itiraz üzerine davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması, icra inkar tazminatı ve tahliye isteminde bulunmuştur. Mahkemece, davacının davasının ve davalının icra inkar tazminatı talebinin reddine karar vermesi üzerine karar davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.Davacı alacaklı 05.06.2013 tarihinde başlatmış olduğu icra takibinde 01.03.2005 tarihli sözleşmeye esas 9.800,00-TL'nın tahsilini istemiştir.Davalı takibin kira ilişkisine konu taşınmazın şirket kararı ile şubenin kapatılması kararına kadar olan kısmını kabul ettikleri ve ödeme yaptıkları kalan miktar için borcu olmadığını beyanla süresinde itiraz etmiştir.Davalı yargılama sırasında kiralanan taşınmazı, davacının da imzasının bulunduğu 15.06.2005 tarihli şirketin aldığı 12 nolu kararla ilgili yerde bulunan şubenin kapatılması kararı alındığı, dolayısıyla kira ilişkisi bu kararla sona erdiği beyanında bulunmuştur.Kiralananın tahliye edildiğinin kabul edilebilmesi için, kiralananın fiilen boşaltılması ve anahtarın kiralayana teslim edilmesi gerekir.Kiracının bildirdiği tahliye tarihinin kiralayan tarafından kabul edilmemesi; başka bir ifadeyle, tahliye tarihinin taraflar arasında çekişmeli olması halinde; kiralananın fiilen boşaltıldığını ve anahtarın teslim edildiğini, böylece kira ilişkisinin belirttiği tarihte hukuken sona erdirildiğini kanıtlama yükümlülüğü, kiracıya aittir. Davalı borçlu anahtar teslimi ve tahliyeyi İİK.nun 269/c maddesinde yazılı belge ile kanıtlayamadığına göre, bu durumda anahtar tesliminin ve tahliyenin gerçekleşmediği, kira ilişkisinin devam ettiğinin kabulü gerekir. Durum böyle olduğu halde yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır .Karar bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının temyiz itirazının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 25.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.