MAHKEMESİ : Bakırköy 4. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 31/10/2013NUMARASI : 2012/942-2013/840Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, haksız işgal nedeniyle el atmanın önlenmesi istemidir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı dava dilekçesinde, davaya konu taşınmazın 01.04.2003 tarihli 10 yıl süreli kira sözleşmesi ile dava dışı M..K.., S..A.., Alirıza İçli'ye işyeri olarak kullanılmak üzere kiraya verildiğini, kira sözleşmesinin 4. maddesinde “Kiralanan yer başkasına devir veya ciro edilemez. Başkaları tarafından kullanılamaz. Kullanım amacı dışında kullanılamaz.” hükmünün, 12. maddesinde ise “Kiracılar ileride şirket kursalar bile asıl kiracılar, kontratta ismi yazılı kişiler olup bunlar dışında kimse hak talep edemez.” hükmünün bulunduğunu, 26.09.2012 tarihinde kira parasını almak için kiralanana gittiğinde kiralananın davalı şirket tarafından işletildiğini gördüklerini, bu durumun sözleşmeye aykırı olduğunu belirterek haksız işgal nedeniyle kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı vekili cevap dilekçesinde, kiralanan taşınmazın M.. K.., S.. A.., A.. İ.. tarafından 01/04/2003 tarihinde kiralanmasından, bir ay sonra kiracılar tarafından şirket kurularak, bu tarihten itibaren kiralananın müvekkili tarafından, davacının bilgisi dahilinde kullanıldığını, kira paralarının da davalı şirket tarafından makbuz karşılığında ödendiğini, belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece davalı şirketin, davacı ve dava dışı kiracılar arasında imzalanan 01/04/2013 tarihli kira sözleşmesinin 4. ve 12 maddesi hükümlerine aykırı olarak taşınmazda bulunduğundan bahisle haksız işgal nedeniyle davalının tahliyesine karar verilmiştir.Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacı ile dava dışı M..K.., S.. A.., A.. İ.. arasında imzalanan 01.04.2003 tarihli 10 yıl süreli kira sözleşmesinin 12. maddesinin yorumlanmasından kaynaklanmaktadır. 12. maddede “Kiracılar ileride şirket kursalar bile asıl kiracılar, kontratta ismi yazılı kişiler olup, bunlar dışında kimse hak talep edemez.” düzenlemesine yer verilmiş olup, davacı ilgili madde gereğince kiracıların kiralananı kullanabileceğini, kurdukları şirket tarafından kullanılamayacağını iddia etmektedir. Taraflar arasındaki sözleşmesinin yorumlanmasında 4. maddenin ve 12. maddenin birlikte değerlendirilmesi zorunludur. Kira sözleşmesinin 4. maddesinde açıkça “ Kiralanan yer başkasına devir veya ciro edilemez. Başkaları tarafından kullanılamaz. Kullanım amacı dışında kullanılamaz.” denilerek, üçüncü kişilere taşınmazın kullandırılması yasaklanmıştır. Bu maddeden sonra gelen 12. maddenin kararlaştırılmasındaki amaç kiracının şirket olarak taşınmazı kullanmasının yasaklanması olarak değerlendirilemez. Maddenin 4. madde ile birlikte yorumlanması neticesinde, buradaki amacın, dava dışı kiracıların kiralananı şirket olarak kullanmalarını yasaklayan bir düzenleme olmayıp aksine “şirket kursalar bile asıl kiracılar kontrata ismi geçen kişilerdir” denilerek, kiralananın şirket tarafından kullanılmasının şirkete kiracılık sıfatı kazandırmayacağına yöneliktir. Bu şekilde taraflar sözleşmenin 4. maddesinde yer alan “Kiralanan yer başkasına devir veya ciro edilmez. Başkaları tarafından kullanılamaz. Kullanım amacı dışında kullanılamaz.” hükmünün istisnasını getirmişlerdir. Bu nedenle davalı şirketin haksız işgalinden söz edilemez. Bu nedenlerle mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.