MAHKEMESİ : Doğanhisar Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 05/06/2013NUMARASI : 2013/52-2013/192Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kiracılık sıfatının tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, kiracılık sıfatının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili, dava dilekçesinde, müvekkilinin davalı Doğanhisar Belediyesine ait işyerinde son olarak yapılan 01.08.2008 başlangıç tarihli ve 9 yıl süreli sözleşme ile kiracı olduğunu, davalı idarenin 06.06.2012 tarihli ihtarname ile taşınmazın dere yatağında bulunduğundan ve sel baskın tehlikesi nedeniyle yıkılacağından bahisle kiralananın tahliye edilmesini istediğini, 6098 Sayılı Yasa hükümlerine göre tahliye koşullarının gerçekleşmediğini belirterek kiracılık ilişkisinin tespitini istemiştir. Davalı vekili, 2008 tarihli kira sözleşmesinde davacının yetkilisi olduğu şirketin kiracı olduğundan ve davanın şirket adına açılmadığından davanın husumetten reddi gerektiğini ayrıca 2008 yılında yapılan sözleşmenin Belediye Encümeni tarafından iptal edildiğini ve yeniden yapılan ihale ile taşınmazın kiraya verildiğini belirterek dava davanın reddini savunmuştur.2886 Sayılı Devlet İhale Kanununun 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi ile değişik “Ecrimisil ve Tahliye” başlıklı 75.maddesinin 3 ve 4.fıkrasında; “kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde, sözleşmede hüküm var ise ona göre hareket edilir. Aksi halde ecrimisil alınır. İşgal edilen taşınmaz mal, idarenin talebi üzerine bulunduğu yer mülkiye amirince en geç onbeş gün içinde tahliye ettirilerek, idareye teslim edilir.” hükmü bulunmaktadır. Bu madde önceleri sadece Hazine tarafından bu kanun hükümlerine göre kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanırken, 13.7.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 Sayılı Belediye Kanununun 15/p-3 maddesi hükmüyle belediye taşınmazları 5538 Sayılı Kanunun 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri ve son olarak 5737 Sayılı Kanunun 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait taşınmazlar hakkında da uygulanması öngörülmüştür. Bu madde ile adı geçen kurumlara tahliye konusunda bir ayrıcalık tanınmıştır. Yasal süre bitiminden itibaren ecrimisil alınacağı hüküm altına alındığından 2886 Sayılı Yasanın 1.maddesi uyarınca usulüne uygun yeni bir sözleşme yapılmadıkça kiracıyı fuzuli şagil kabul etmek gerekir.Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve belediyeler 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazlarını, kira süresi sonunda, işgal ne kadar süre devam ederse etsin kiralananın 6570 Sayılı Yasaya ya da Borçlar Kanununa tabi olup olmadığına bakılmaksızın her zaman gerek mahkemeden gerekse mülkiye amirinden tahliyesini isteyebilirler. Ecrimisil olarak alınması gereken paranın “kira parası” adı altında alınmış veya ödenmiş olması, taraflar arasındaki kira sözleşmesinin yenilendiği anlamına gelmez. Somut olayda, dava konusu taşınmazın davalıya 2886 Sayılı Kanun gereğince ihale ile kiraya verilip verilmediği dosya kapsamından tam olarak anlaşılamamaktadır. Dairemizin geri çevirme kararı üzerine davalı idare tarafından gönderilen cevabi yazıda, 60 kapı numaralı taşınmazın 09.07.2010 tarihinde 1 yıl süre ile davacıya ihale ile kiraya verildiği görülmekle birlikte 60 kapı numaralı taşınmazın dava konusu taşınmaz olup olmadığı bu ihale ile sonucunda davacı ile davalı belediye arasında kira sözleşmesi düzenlenip düzenlenmediği hususu araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edenlere iadesine, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.