MAHKEMESİ : Ankara 6. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 11/06/2014NUMARASI : 2014/52-2014/817Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye ve cezai şart alacağı, meni müdahale ve tazminat davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı olarak davalı-birleşen davanın davacısı tarafından süresi içinde istenilmekle gün tayin edilerek taraflara gönderilen davetiyelerin tebliğ edilmesi üzerine belli günde davalı şirket vekili Av. G.. K.. ve davacı Rektörlük vekili Av. H.. A.. geldiler. Hazır bulunanların sözlü beyanları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Asıl dava kiraya veren tarafından açılan kiralananın tahliyesi ve cezai şart istemine,birleşen dava ise kiracı tarafından açılan meni müdahale ve tazminat istemlerine ilişkindir.Mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın reddine karar verilmiş, hüküm birleşen davanın davacısı vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçelere göre,birleşen davanın davacısı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.2-Asıl davanın davalısı,birleşen davada davacı vekilinin kiralananın tahliyesi ve cezai şart istemine ilişkin temyizine gelince:Kiralananın 2886 Sayılı Devlet İhale Yasası hükümlerine göre ihale sonucu kiralanması 6570 Sayılı Yasanın uygulanmasına engel teşkil etmez. Gayrimenkul Kiraları Hakkındaki 6570 Sayılı Yasa Belediye hudutları dahilindeki musakkaf nitelikteki taşınmazlar hakkındaki kira sözleşmelerine uygulanmakta olup 2886 Sayılı Devlet İhale Yasası yönünden ayrık bir hüküm taşımamaktadır. Esasen 6570 Sayılı Yasanın 14.maddesi "2490 Sayılı İhale Kanununa tabi olarak kiraya verilen gayrımenkuller hakkında da bu kanun hükümleri tatbik olunur" hükmünü taşımaktadır. 2490 Sayılı Yasa 01.01.1984 tarihinde yürürlükten kaldırılmış, yerine 2886 Sayılı Yasa konmuştur. 2886 Sayılı Yasanın 75. maddesi hükmünden ancak Hazine, Belediyeler,Özel idare ve Vakıflar Genel Müdürlüğü Yararlanır. Z.., H.. ve Belediyeler bu yasa uyarınca kiraya verdikleri taşınmazların süre bitimi sebebiyle 2886 Sayılı Kanun'un 75. maddesine göre mülki amirden tahliyesini isteyebilecekleri gibi süre bitimi sebebiyle "fuzuli şagil" durumuna düşen kiracının Sulh Hukuk Mahkemesine başvurarak tahliyesini isteyebilirler. Hazine ve Belediyeler dışında diğer kamu kuruluşları, taşınmazlarını 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya vermiş olsalar bile bu kanunun 75. maddesine dayanarak kiralananın tahliyesini sağlayamazlar. Hazine, Belediyeler,Özel idare ve Vakıflar dışındaki diğer kamu kurumlarına ait taşınmazlar, Konut ve çatılı iş yeri kirasına tabi ise Türk Borçlar Kanun'unda yazılı tahliye nedenlerine dayanılarak kiralananın tahliyesi sağlanabilir.Yukarıda açıklandığı üzere kiralananın 2886 Sayılı Kanuna dayanarak kiraya verilmiş olması davacı Üniversitenin bu yasanın 75.maddesinden yararlanacağı anlamına gelmez.Davaya dayanak 20.10.2010 başlangıç tarihli ve üç yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmenin 15. maddesinde "taşınmazlara idarenin ihtiyaç duyması veya taşınmazların satılması halinde sözleşme tek taraflı olarak feshedilecek, kiracı idareden hiç bir hak ve tazminat talebinde bulunmadan yapılacak tabligatı takip eden on beş gün içerisinde taşınmazı tahliye edecektir.”yine 18.maddede " kira süresinin sona ermesi veya sözleşmenin feshi halinde taşınmaz idareye teslim edilmez ise geçen her gün için cari yıl kira bedelinin %1'i oranında ceza itirazsız olarak ödenir.”hükmüne yer verilmiştir. Sözleşmede kiralanan yer Üniversitenin sıhhiye kampusu onkoloji hastanesi 2.kısım zemin kat kafeterya,Onkoloji Hastanesi 2 .kısım giriş kat satış büfesi ve Diş Hekimliği Fakültesi alt kısmında bulunan kantin olarak belirtildiğinden kiralananların konut ve çatılı iş yeri kira hükümlerine tabi olduğu anlaşılmaktadır Konut ve çatılı iş yeri kiralarında kiraya verenin tek taraflı sözleşmeyi feshetme yetkisi bulunmamaktadır. Sözleşmenin 15. maddesinde belirtilen özel hüküm sözleşmenin feshi yönünden hukuki sonuç doğurmaz.Taşınmaza ihtiyaç duyulduğunda taşınmazın tahliye edilebilmesi için 6098 sayılı Türk Borçlar Kanun'unda sayılan tahliye nedenlerinden birine dayanarak tahliye istemesi gerekir. İhtiyaca dayalı olarak açılan dava sözleşmenin bitim tarihinden itibaren bir ay içinde açılması ve ihtiyacın gerçek samimi ve zorunlu olması ve ihtiyacın da kanıtlanması gerekir.Davacı sözleşmenin 15.maddesine dayanarak üniversitenin ihtiyacı olduğundan bahisle sözleşmenin feshedildiğini ve tebligata rağmen tahliye edilmediğinden kiralananın tahliyesi ve cezai şart bedelinin tahsilini istemiştir.Davacı somut olayda ihtiyaç nedenine dayanarak iş bu davayı açmış ve yargılama sırasında Islah dilekçesi vererek ihtiyaç nedeni ve akte aykırılık nedenine dayalı tahliye isteminde bulunmuştur.Islahla dava nedenini değiştirmek mümkün ise de yeni bir tahliye nedeni eklenmesi mümkün değildir. İhtiyaca dayalı tahliye davası sözleşme süresi bitmeden açılmış olup dava süresinde değildir. Öte yandan sözleşme süresi sona ermeden tek taraflı akdin feshine dayanarak kiracının kiralananı tahliye etmediğinden bahisle sözleşmenin 18. maddesinde yazılı cezai şartın da istenmesi mümkün olmadığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, Yargıtay duruşması için kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına takdir olunan 1.100.-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.