Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 1249 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 17796 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Sulh Hukuk MahkemesiDAVA TÜRÜ : TahliyeMahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, akte aykırılık nedeni ile tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece, ihtara rağmen akte aykırılığın giderilmediği gerekçesi ile sadece davanın kabulüne karar verilmiş ve ancak tahliye ile ilgili açık bir hüküm fıkrası oluşturulmamış, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Davacı vekili, davaya konu mecurda davalı kiracının projeye aykırı tadilatlar ve ilaveler yaptığını, ihtara rağmen aykırılıkların giderilmediğini ve davalının kiraladığı alan dışındaki taşınmazda da fuzuli işgalci olduğunu belirterek tahliyeye karar verilmesini talep etmiş; 24.11.2010 tarihli celse sırasında sunduğu dilekçe ile, dava konusu taşınmazın 2886 Sayılı Yasanın 75. maddesine göre tahliye edildiğini ve kiralananın yıkıldığını davanın konusuz kaldığını bildirmiştir. Davalı vekili ise, taşınmazın halen kullanıldığı şekli ile kiralandığını 20 yıla yakın süredir taşınmazın bu şekilde kullanıldığını, davacının projeye onay verdiğini, ancak buna rağmen onaylamanın davacı tarafından inkar edildiğini belirterek davanın reddini savunmuş, 24.11 2010 tarihli celsede bilfiil tahliyenin gerçekleştiğini beyan etmiştir. Davacı vekilinin 24.11.2010 tarihli celse sırasında kiralananın 2886 Sayılı Yasaya göre tahliye edildiğini ve hatta yıkıldığını beyan ettiği ve bu durumun davalı tarafça da kabul edildiği anlaşılmakta olup, taraflar arasında kiralananın tahliye edildiği konusunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu durumda, konusuz kalan davada karar verilmesine yer olmadığına karar vermek gerekirken, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 30.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.