MAHKEMESİ : Samsun 1. Sulh Hukuk MahkemesiTARİHİ : 17/06/2014NUMARASI : 2013/274-2014/1032Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle tahliye istemine ilişkindir.Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Türk Borçlar Kanununun 350/1 ve 351.maddesine göre işyeri ihtiyacına dayalı olarak açılan tahliye davalarında ihtiyaçlının kirada olması halinde ihtiyacın varlığının kabulü için ihtiyaçlının ya tahliye tehdidi altında bulunması veya kiralananın yapılacak iş için daha üstün nitelikte olması, en azından halen iş yapılan yerle eşdeğer nitelikte bulunması gerekir. Eşdeğerlik durumu varsa mülkiyet hakkına üstünlük tanınmalıdır. Bu iki halden birisinin varlığı ihtiyacın kabulü için yeterlidir. Her iki halin birlikte olması gerekmez. Tahliye tehdidinin varlığı davacı tarafından ileri sürülmemiş ise mahkemece kendiliğinden nazara alınamaz. Oysa kiralananın halen iş yapılan yerden üstün olduğu ileri sürülmemiş olsa bile ihtiyaç iddiasının içinde bu husus da mevcut olduğundan mahkemece uzman bilirkişi aracılığıyla keşif yapılarak kıyaslama suretiyle bu hususun belirlenmesi gerekir.Olayım??za gelince; Hükme esas alınan 01.02.2010 başlangıç tarihli ve 3 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.Davacı halen cafe olarak çalıştırılan iş yerine oğlu M.. Ç..ın iş yeri ihtiyacı olduğunu,oğlunun engelli ve işsiz bulunduğunu, kiralananda lokanta cafe işletmeciliği yapacağını belirterek kiralananın tahliyesini istemiştir.Dinlenilen davacı tanıkları ise davacının ihtiyaç iddiasında doğrular mahiyette beyanda bulunmuşlardır.Davalı vekili ihtiyacın samimi olmadığını, ihtiyaçlının babasının iş yeri olan Ç.. K..İ.. L.. şirketinde çalıştığını, halen bu şirketin levhasında ihtiyaçlının irtibat telefonları bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Samsun Ticaret Sicil Müdürlüğünün 13.01.2014 tarihli yazısında ihtiyaçlı M..B..Ç...’ın Ç..K.. İ.. ve Ev Dekorasyonları Limited Şirketinde ortaklığının 06.10.2011 tarihinde sona erdiğini ve yetkili olmadığını, Samsun Ticaret ve Sanayı odasının 15.01.2014 tarihli yazısında ise M.. Ç..’ın şirket ortaklığına 28.11.2006 tarihinde girdiği, 06.10.2011 tarihinde şirket ortaklığından ayrıldığı bildirilmiştir.Bu durumda ihtiyaçlının babasına ait şirketle bir ilgisinin bulunmadığı anlaşılmaktadır.İhtiyaçlının iletişim numaralarının şirket ofisinin camında yazılı olması sonuca etkili değildir.Öte yandan bilirkişi raporunda kiralananın yapılacak işe uygun olduğu belirtildiğine, ihtiyaç iddiası kanıtlandığına göre ihtiyacın gerçek samimi ve zorunlu olduğunun kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 03.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.