Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 1169 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 3521 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi.DAVA TÜRÜ : Alacak ve tazminatMahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tazminat ve alacak davasına dair karar davacı/ birleşen dosya davalısı ve davalı/ birleşen dosya davacısı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.Asıl dava, kiracı tarafından açılan marka değerinin terkininden kaynaklanan zarar ile kiralanana yapılan dekorasyon bedelinin tahsili, birleşen dava; kiraya veren tarafından açılan kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece,asıl davanın reddine, birleşen davanın kısmen kabulü ile 30.756,50 TL kira alacağı ile 2.891,67 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 33.648,17 TL alacağın tahsiline karar verilmiş, hüküm her iki taraf vekili tarafından temyiz edilmiştir.Davacı/ birleşen dosya davalı vekili asıl dava dilekçesinde; müvekkili davacıya ait dükkanı 01.02.2004 tarihli kira sözleşmesi ile kiraladığını, müvekkili şirket ile davalı arasında yaklaşık 1-1,5 yıl kadar önce kira dönemi sonu olan 2008 yılı Aralık ayı sonuna kadar kira ödemeyerek yıl sonunu müteakip ise yeni bir kiracı bulunana kadar kira vermeden ikamet edilmesi ve bu arada müvekkilince yaptırılan dekorasyonu kullanabilecek yeni bir kiracı bulunarak dekorasyon masraflarının yeni kiracıdan tahsili şeklinde anlaşmaya varıldığını, kullanılan argümanlardan birisinin de müvekkili şirketin davalı mağazasında yapmış olduğu büyük miktarlı dekorasyon harcamaların mağazaya ve çevresine katmış olduğu büyük değer gibi hususlar olduğunu, davalı ile varılan muvafakat gereğince 2009 yılı Ocak ayı itibariyle yeni kiracılar bulma konusunda müvekkilinin kendi üzerine düşeni yapmasına rağmen kiraya verenin yüksek kira bedeli talep ederek mecurun kiralanmasının önüne geçtiğini, ve bu şekilde müvekkilinin tahsil edebileceği dekorasyon bedelinden mahrum olduğunu, davalının ... 7. Noterliğinin 10.03.2009 tarih ve 6276 sayılı ihtarnamesi ile 2009 yılı kiralarının tahsili ya da mecurun tahliyesi amaçlı bir ihtarname göndermesi nedeniyle müvekkilinin taşınmazı tahliye etmek zorunda kaldığını, zararın karşılanması için davalıya gönderilen ihtara rağmen talep edilen maddi tazminat isteklerinin yerine getirilmediğini, bu sebeple fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere 7.500,00 TL bedelin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı/ birleşen dosya davacısı dava dilekçesinde; davalı kiracının kiralananı süresinden önce tahliye etmesi nedeniyle sözleşme sonuna kadar olan kira bedellerinden kiracının sorumlu olduğunu belirterek ödenmeyen Ocak, Şubat, Mart, Nisan 2009 aylarına ait aylık net 9.775,00 TL den toplam 39.100,00 TL alacağın tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. 1- Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı/ birleşen dosya davalı vekilinin asıl ve birleşen davaya yönelik tüm, davalı/ birleşen dosya davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davalı/ birleşen dosya davacı vekilinin birleşen davaya yönelik temyiz itirazlarına gelince; Taraflar arasında 01.02.2004 başlangıç tarihli ve beş yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kiracının kiralananı iade borcunun yerine getirildiğinin kabul edilebilmesi için kiralananın anahtarının usulünce kiraya verene teslim edilmesi gerekir. Anahtar teslim edilmedikçe kiralananın, kiracının kullanımında olduğunun kabulü gerekir. Kiracı kiralanan taşınmazı kullanımında bulundurduğu süre boyunca kira parasından sorumludur. Olayımızda, davalı kiracı anahtarları 14.04.2009 tarihli düzenleme şeklinde emanet teslim tutanağı ile notere teslim etmiş, anahtarın notere teslim edildiğine dair ihtarname ise davacı kiraya verene 25.05.2009 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davacı kiraya veren dava dilekçesinde ödenmeyen Ocak, Şubat, Mart, Nisan 2009 aylarına ait aylık net 9.775,00 TL den toplam 39.100,00 TL kira alacağının tahsilini talep etmiştir.Mahkemece talep edilen aylar yönünden davanın kabul edilmesinde isabetsizlik yoktur. Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda kira sözleşmesi hususi şartlar 3. maddesinde öngörülen aylık 5.000 USD kira bedelinin 01.02.2009 tarihli TCMB efektif satış kuruna göre TL karşılığı tespit edilerek toplam kira alacağı hesaplanmıştır. Davalı kiracı, kiraya verence talep edilen kira miktarına karşı çıkmadığına göre davacı vekilinin dosyaya ibraz ettiğini belirttiği ödeme dekontları da getirtilip aylık kira miktarı tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kira miktarı hesaplanmak suretiyle eksik inceleme ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir.Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.SONUÇ: Yukarıda 1 no.lu bentte açıklanan nedenlerle davacı/ birleşen dosya davalı vekilinin asıl davaya yönelik temyiz itirazlarının reddi ile asıl davaya yönelik hükmün ONANMASINA, 2 no.lu bentte açıklanan nedenlerle davalı/ birleşen dosya davacı vekilinin birleşen davaya yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, onanan kısım için aşağıdaki temyiz harcının davacıdan alınmasına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.